Kim van Tussenbroek .

Kutmamma' gaat over het verliezen van je bloedeigen moeder. Hoe verwerk je zoiets? En wil je het eigenlijk wel verwerken? Want stel, je 'verwerkt' het, en je gaat verder met je leven. Dan is het net alsof ze er niet toedeed. Toch? 'Moeders sterven niet. Zeggen ze. Nou, die van mij dus wel. Trut.' Kim van Tussenbroek speelt in deze monoloog een dochter die zich geen raad weet met het verlies van haar moeder. Ze worstelt zich er doorheen door haar moeder, zichzelf en het publiek te confronteren met rauwe, ongemakkelijke vraagstukken. Maar ook door lieve herinneringen op te halen en grappige anekdotes te vertellen. Die ze eigenlijk niet had mogen vertellen van haar moeder. Maarja, had ze maar niet dood moeten gaan!

Kutmamma' gaat over het verliezen van je bloedeigen moeder. Hoe verwerk je zoiets? En wil je het eigenlijk wel verwerken? Want stel, je 'verwerkt' het, en je gaat verder met je leven. Dan is het net alsof ze er niet toedeed. Toch? 'Moeders sterven niet. Zeggen ze. Nou, die van mij dus wel. Trut.' Kim van Tussenbroek speelt in deze monoloog een dochter die zich geen raad weet met het verlies van haar moeder. Ze worstelt zich er doorheen door haar moeder, zichzelf en het publiek te confronteren met rauwe, ongemakkelijke vraagstukken. Maar ook door lieve herinneringen op te halen en grappige anekdotes te vertellen. Die ze eigenlijk niet had mogen vertellen van haar moeder. Maarja, had ze maar niet dood moeten gaan!

Kutmamma' gaat over het verliezen van je bloedeigen moeder. Hoe verwerk je zoiets? En wil je het eigenlijk wel verwerken? Want stel, je 'verwerkt' het, en je gaat verder met je leven. Dan is het net alsof ze er niet toedeed. Toch? 'Moeders sterven niet. Zeggen ze. Nou, die van mij dus wel. Trut.' Kim van Tussenbroek speelt in deze monoloog een dochter die zich geen raad weet met het verlies van haar moeder. Ze worstelt zich er doorheen door haar moeder, zichzelf en het publiek te confronteren met rauwe, ongemakkelijke vraagstukken. Maar ook door lieve herinneringen op te halen en grappige anekdotes te vertellen. Die ze eigenlijk niet had mogen vertellen van haar moeder. Maarja, had ze maar niet dood moeten gaan!

Kutmamma' gaat over het verliezen van je bloedeigen moeder. Hoe verwerk je zoiets? En wil je het eigenlijk wel verwerken? Want stel, je 'verwerkt' het, en je gaat verder met je leven. Dan is het net alsof ze er niet toedeed. Toch? 'Moeders sterven niet. Zeggen ze. Nou, die van mij dus wel. Trut.' Kim van Tussenbroek speelt in deze monoloog een dochter die zich geen raad weet met het verlies van haar moeder. Ze worstelt zich er doorheen door haar moeder, zichzelf en het publiek te confronteren met rauwe, ongemakkelijke vraagstukken. Maar ook door lieve herinneringen op te halen en grappige anekdotes te vertellen. Die ze eigenlijk niet had mogen vertellen van haar moeder. Maarja, had ze maar niet dood moeten gaan!

Kutmamma' gaat over het verliezen van je bloedeigen moeder. Hoe verwerk je zoiets? En wil je het eigenlijk wel verwerken? Want stel, je 'verwerkt' het, en je gaat verder met je leven. Dan is het net alsof ze er niet toedeed. Toch? 'Moeders sterven niet. Zeggen ze. Nou, die van mij dus wel. Trut.' Kim van Tussenbroek speelt in deze monoloog een dochter die zich geen raad weet met het verlies van haar moeder. Ze worstelt zich er doorheen door haar moeder, zichzelf en het publiek te confronteren met rauwe, ongemakkelijke vraagstukken. Maar ook door lieve herinneringen op te halen en grappige anekdotes te vertellen. Die ze eigenlijk niet had mogen vertellen van haar moeder. Maarja, had ze maar niet dood moeten gaan!

Kutmamma' gaat over het verliezen van je bloedeigen moeder. Hoe verwerk je zoiets? En wil je het eigenlijk wel verwerken? Want stel, je 'verwerkt' het, en je gaat verder met je leven. Dan is het net alsof ze er niet toedeed. Toch? 'Moeders sterven niet. Zeggen ze. Nou, die van mij dus wel. Trut.' Kim van Tussenbroek speelt in deze monoloog een dochter die zich geen raad weet met het verlies van haar moeder. Ze worstelt zich er doorheen door haar moeder, zichzelf en het publiek te confronteren met rauwe, ongemakkelijke vraagstukken. Maar ook door lieve herinneringen op te halen en grappige anekdotes te vertellen. Die ze eigenlijk niet had mogen vertellen van haar moeder. Maarja, had ze maar niet dood moeten gaan!

Kutmamma' gaat over het verliezen van je bloedeigen moeder. Hoe verwerk je zoiets? En wil je het eigenlijk wel verwerken? Want stel, je 'verwerkt' het, en je gaat verder met je leven. Dan is het net alsof ze er niet toedeed. Toch? 'Moeders sterven niet. Zeggen ze. Nou, die van mij dus wel. Trut.' Kim van Tussenbroek speelt in deze monoloog een dochter die zich geen raad weet met het verlies van haar moeder. Ze worstelt zich er doorheen door haar moeder, zichzelf en het publiek te confronteren met rauwe, ongemakkelijke vraagstukken. Maar ook door lieve herinneringen op te halen en grappige anekdotes te vertellen. Die ze eigenlijk niet had mogen vertellen van haar moeder. Maarja, had ze maar niet dood moeten gaan!

Kutmamma' gaat over het verliezen van je bloedeigen moeder. Hoe verwerk je zoiets? En wil je het eigenlijk wel verwerken? Want stel, je 'verwerkt' het, en je gaat verder met je leven. Dan is het net alsof ze er niet toedeed. Toch? 'Moeders sterven niet. Zeggen ze. Nou, die van mij dus wel. Trut.' Kim van Tussenbroek speelt in deze monoloog een dochter die zich geen raad weet met het verlies van haar moeder. Ze worstelt zich er doorheen door haar moeder, zichzelf en het publiek te confronteren met rauwe, ongemakkelijke vraagstukken. Maar ook door lieve herinneringen op te halen en grappige anekdotes te vertellen. Die ze eigenlijk niet had mogen vertellen van haar moeder. Maarja, had ze maar niet dood moeten gaan!