Programma 2024 .

“Not knowing where else to find,
who’s truly honest and kind.
To this so called ‘wonderful human being’,
that's been broken by overseeing...”

Een solowerk gemaakt en uitgevoerd door Frann Schollaert over diens persoonlijke ervaringen met zelfmoordgedachten, eenzaamheid en fysieke/emotionele pijn. “Hoe kan ik deze gevoelens uit het verleden op een eerlijke en realistische manier vertalen naar het lichaam en het gezicht? In dit werk laat ik een vroegere versie van mezelf los. Ik maak opnieuw contact met de diepe strijd die ik heb ervaren en de rauwe kant van mijn leven.”

“‘(Un)familiar’ is een werk waarin ik ruimte wil geven om de genoemde onderwerpen in twijfel te trekken, omdat ik geloof dat er nog steeds niet genoeg over gesproken wordt. En omdat ik zelf ervaringen heb, heb ik deze creatie op een eerlijke en pure manier gemaakt om bewustzijn te verspreiden over zelfmoord en geestelijke gezondheidszorg. Wat ik graag met iedereen wil delen.”

A solo work created/performed by Frann Schollaert about personal experiences with suicidal thoughts, loneliness and physical/emotional pain. “How can I translate these past feelings, in an honest and realistic way, into the body and the face? In this work I unleash a past version of myself. I reconnect to the deep struggle I've experienced and a raw side of my life.”

“‘(Un)familiar’ is a piece where I want to give space to question the subjects mentioned because I believe it's still not talked about enough. And since I have own experiences, I made this creation in an honest and pure way to spread awareness on suicide and mental health care. What I would love to share with all.”

Credits

• Dans: Frann Schollaert
• Muziek: Red Armor, Niki Istrefi
• Video & edit: Elated frames, Jason Suen
• Space of development: Fontys Academy of the Arts, FAA
• Fotograaf: Hygin Delimat Photography

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

In dit dansduet wordt gekeken naar hoe relaties tussen mensen kunnen ontstaan, veranderen en verdwijnen. De dansers schetsen verschillende situaties waarin ontmoetingen en momenten van afscheid plaatsvinden. Tegenwoordig lijkt de focus vaak te liggen op het altijd doorgaan en het streven naar vernieuwing, maar wat als we eens stil zouden staan? Wat als we bewuster met elkaar om zouden gaan en de collectiviteit weer zouden opzoeken?

Net als in eerder werk worden Emma&Mariví voor ‘Maar wat als wij’ gedreven en geïnspireerd door de mens zelf; door wat hij voelt, wat hij denkt en hoe hij leeft. De voorstelling is daardoor toegankelijk voor een breed publiek. De bewegingstaal van Emma&Mariví is fysiek sterk, maar tegelijkertijd sensitief, eerlijk en treffend.

Met 'Maar wat als wij' krijgt het publiek een ervaring gevuld met herkenning maar ook stof tot nadenken: hoe verhouden we ons tot elkaar, hoe verhoud ik me tot de ander?

This dance duet revolves around how relationships between individuals can form, change, and fade away. The dancers outline various situations in which encounters and moments of goodbye take place. Nowadays, the emphasis often seems to be on always moving forwards and the pursuit of novelty, but what if we were to pause for a moment? What if we were more conscious of each other and returned to collectivity?

As in previous work, for 'Maar wat als wij' (‘But what if we’), Emma&Mariví are driven and inspired by human beings themselves; by what they feel, what they think and how they live. This makes the performance accessible to a wide audience. The movement language of Emma&Mariví is physically strong, but at the same time sensitive, honest and striking.

With the performance 'Maar wat als wij', the audience is immersed in an experience in which it finds recogition and is prompted to think about: how do we relate to each other, how do I relate to you?

Credits

• Makers: Emma Thomson en Mariví van den Hooff
• Dansers: Emma Thomson en Mariví van den Hooff
• Fotografie: Chiara Scharler

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

Al sinds kleins af aan is Lola van Rumpt gefascineerd door de storm. Wachtend tot ze kon leunen op de wind of de regen naar beneden zou storten. De chaos en schoonheid geven haar een gevoel van rust. Tegenwoordig herkent ze het gevoel van chaos in het dagelijkse leven en de druk van onze huidige samenleving.

‘Bursting Clouds’ is een ode aan storm. Omarm de onvoorspelbaarheid en bevraag de gevoelens die het oproept. Kijk verder dan het ongemak. Ontdek de krachtige kant maar ook de zachte en kwetsbare beleving. Hoe weerspiegelt het ons leven en onze verbinding met de natuur?

In dit hedendaags dansduet trotseren dansers de storm met alle intimiteit en kwetsbaarheid die daarbij gepaard gaat. Een zoektocht naar innerlijke rust binnen de razende wind en hoe de kalmte kan aanvoelen als thuis. Poëtische voice overs benadrukken het veranderlijke karakter van de storm. De muziek bestaat uit geluidsopnamen van storm.

Since childhood, Lola van Rumpt has been fascinated by the storm. Waiting until she could lean on the wind or the rain would pour down. The chaos and beauty give her a sense of calm. Today, she recognizes the sense of chaos in everyday life and the pressures of our current society.

'Bursting Clouds' is an ode to storms. Embrace the unpredictability and question the feelings it evokes. Look beyond the discomfort. Discover the powerful side but also the soft and vulnerable experience. How does it reflect our lives and our connection to nature?

In this contemporary dance duet, dancers brave the storm with all the intimacy and vulnerability that comes with it. A search for inner peace within the raging wind and how the calm can feel like home. Poetic voice overs emphasize the changeable nature of the storm. The music consists of sound recordings of storm.

Credits

• Dansers: Joey de Koning, Lola van Rumpt
• Muziek: Baz Laarakkers
• Tekst: Lola van Rumpt
• Fotograaf: Kit Kother
• Mede mogelijk gemaakt door De Janivo Stichting

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

“Not knowing where else to find,
who’s truly honest and kind.
To this so called ‘wonderful human being’,
that's been broken by overseeing...”

Een solowerk gemaakt en uitgevoerd door Frann Schollaert over diens persoonlijke ervaringen met zelfmoordgedachten, eenzaamheid en fysieke/emotionele pijn. “Hoe kan ik deze gevoelens uit het verleden op een eerlijke en realistische manier vertalen naar het lichaam en het gezicht? In dit werk laat ik een vroegere versie van mezelf los. Ik maak opnieuw contact met de diepe strijd die ik heb ervaren en de rauwe kant van mijn leven.”

“‘(Un)familiar’ is een werk waarin ik ruimte wil geven om de genoemde onderwerpen in twijfel te trekken, omdat ik geloof dat er nog steeds niet genoeg over gesproken wordt. En omdat ik zelf ervaringen heb, heb ik deze creatie op een eerlijke en pure manier gemaakt om bewustzijn te verspreiden over zelfmoord en geestelijke gezondheidszorg. Wat ik graag met iedereen wil delen.”

A solo work created/performed by Frann Schollaert about personal experiences with suicidal thoughts, loneliness and physical/emotional pain. “How can I translate these past feelings, in an honest and realistic way, into the body and the face? In this work I unleash a past version of myself. I reconnect to the deep struggle I've experienced and a raw side of my life.”

“‘(Un)familiar’ is a piece where I want to give space to question the subjects mentioned because I believe it's still not talked about enough. And since I have own experiences, I made this creation in an honest and pure way to spread awareness on suicide and mental health care. What I would love to share with all.”

Credits

• Dans: Frann Schollaert
• Muziek: Red Armor, Niki Istrefi
• Video & edit: Elated frames, Jason Suen
• Space of development: Fontys Academy of the Arts, FAA
• Fotograaf: Hygin Delimat Photography

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

"Ik word beschadigd en als ik daar over spreken wil, word ik snel gestild.''

Op een plek vol schoonheid, veiligheid en nabijheid van God zit een jongen van vijftien. Zijn naam is Wouter. Daar, op die plek, wordt hij geconfronteerd door de conservatieve, christelijke barbiepop Christa. Zij maakt stekende en ingewikkelde opmerkingen over zijn homoseksualiteit.

Wouter is altijd stil geweest over de worsteling tussen zijn homoseksualiteit en zijn christen zijn, maar de stilte begint te voelen als een leugen. Hij besluit dat het tijd is voor openheid en zet zijn worsteling om in een theaterstuk. Via muziek, typetjes, rituelen, beweging en tekst neemt deze voorstelling het publiek mee in zijn worsteling. Maar vooral in de zoektocht naar de verbinding tussen deze twee werelden. Wouter hoopt dat de boodschap en het verhaal van de voorstelling gehoord gaan worden door zoveel mogelijk mensen.

In a place full of beauty, safety and nearness to God sits a fifteen-year-old boy. His name is Wouter. There, in that place, he is confronted by the conservative, Christian barbie doll Christa. She makes stinging and complicated comments about his homosexuality.

Wouter has always been quiet about the struggle between his homosexuality and being a Christian, but the silence begins to feel like a lie. He decides it is time for openness and turns his struggle into a play. Through music, characters, rituals, movement and text, this performance takes the audience through his struggle. But especially in the search for the connection between these two worlds. Wouter hopes that the performance's message and story will be heard by as many people as possible.

Credits

• Tekst / spel / regie: Wouter Haaksema
• Stem Barbiepop Christa: Tess van de Hoef
• Regie / techniek Barbiepop Christa: Valentijn Banga
• Trailer gefilmd door: Remi Walsarie
• Fotograaf: Sije Kloppenburg
• Techniek: Donna Brasser

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

In dit dansduet wordt gekeken naar hoe relaties tussen mensen kunnen ontstaan, veranderen en verdwijnen. De dansers schetsen verschillende situaties waarin ontmoetingen en momenten van afscheid plaatsvinden. Tegenwoordig lijkt de focus vaak te liggen op het altijd doorgaan en het streven naar vernieuwing, maar wat als we eens stil zouden staan? Wat als we bewuster met elkaar om zouden gaan en de collectiviteit weer zouden opzoeken?

Net als in eerder werk worden Emma&Mariví voor ‘Maar wat als wij’ gedreven en geïnspireerd door de mens zelf; door wat hij voelt, wat hij denkt en hoe hij leeft. De voorstelling is daardoor toegankelijk voor een breed publiek. De bewegingstaal van Emma&Mariví is fysiek sterk, maar tegelijkertijd sensitief, eerlijk en treffend.

Met 'Maar wat als wij' krijgt het publiek een ervaring gevuld met herkenning maar ook stof tot nadenken: hoe verhouden we ons tot elkaar, hoe verhoud ik me tot de ander?

This dance duet revolves around how relationships between individuals can form, change, and fade away. The dancers outline various situations in which encounters and moments of goodbye take place. Nowadays, the emphasis often seems to be on always moving forwards and the pursuit of novelty, but what if we were to pause for a moment? What if we were more conscious of each other and returned to collectivity?

As in previous work, for 'Maar wat als wij' (‘But what if we’), Emma&Mariví are driven and inspired by human beings themselves; by what they feel, what they think and how they live. This makes the performance accessible to a wide audience. The movement language of Emma&Mariví is physically strong, but at the same time sensitive, honest and striking.

With the performance 'Maar wat als wij', the audience is immersed in an experience in which it finds recogition and is prompted to think about: how do we relate to each other, how do I relate to you?

Credits

• Makers: Emma Thomson en Mariví van den Hooff
• Dansers: Emma Thomson en Mariví van den Hooff
• Fotografie: Chiara Scharler

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

Al sinds kleins af aan is Lola van Rumpt gefascineerd door de storm. Wachtend tot ze kon leunen op de wind of de regen naar beneden zou storten. De chaos en schoonheid geven haar een gevoel van rust. Tegenwoordig herkent ze het gevoel van chaos in het dagelijkse leven en de druk van onze huidige samenleving.

‘Bursting Clouds’ is een ode aan storm. Omarm de onvoorspelbaarheid en bevraag de gevoelens die het oproept. Kijk verder dan het ongemak. Ontdek de krachtige kant maar ook de zachte en kwetsbare beleving. Hoe weerspiegelt het ons leven en onze verbinding met de natuur?

In dit hedendaags dansduet trotseren dansers de storm met alle intimiteit en kwetsbaarheid die daarbij gepaard gaat. Een zoektocht naar innerlijke rust binnen de razende wind en hoe de kalmte kan aanvoelen als thuis. Poëtische voice overs benadrukken het veranderlijke karakter van de storm. De muziek bestaat uit geluidsopnamen van storm.

Since childhood, Lola van Rumpt has been fascinated by the storm. Waiting until she could lean on the wind or the rain would pour down. The chaos and beauty give her a sense of calm. Today, she recognizes the sense of chaos in everyday life and the pressures of our current society.

'Bursting Clouds' is an ode to storms. Embrace the unpredictability and question the feelings it evokes. Look beyond the discomfort. Discover the powerful side but also the soft and vulnerable experience. How does it reflect our lives and our connection to nature?

In this contemporary dance duet, dancers brave the storm with all the intimacy and vulnerability that comes with it. A search for inner peace within the raging wind and how the calm can feel like home. Poetic voice overs emphasize the changeable nature of the storm. The music consists of sound recordings of storm.

Credits

• Dansers: Joey de Koning, Lola van Rumpt
• Muziek: Baz Laarakkers
• Tekst: Lola van Rumpt
• Fotograaf: Kit Kother
• Mede mogelijk gemaakt door De Janivo Stichting

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

"Ik word beschadigd en als ik daar over spreken wil, word ik snel gestild.''

Op een plek vol schoonheid, veiligheid en nabijheid van God zit een jongen van vijftien. Zijn naam is Wouter. Daar, op die plek, wordt hij geconfronteerd door de conservatieve, christelijke barbiepop Christa. Zij maakt stekende en ingewikkelde opmerkingen over zijn homoseksualiteit.

Wouter is altijd stil geweest over de worsteling tussen zijn homoseksualiteit en zijn christen zijn, maar de stilte begint te voelen als een leugen. Hij besluit dat het tijd is voor openheid en zet zijn worsteling om in een theaterstuk. Via muziek, typetjes, rituelen, beweging en tekst neemt deze voorstelling het publiek mee in zijn worsteling. Maar vooral in de zoektocht naar de verbinding tussen deze twee werelden. Wouter hoopt dat de boodschap en het verhaal van de voorstelling gehoord gaan worden door zoveel mogelijk mensen.

In a place full of beauty, safety and nearness to God sits a fifteen-year-old boy. His name is Wouter. There, in that place, he is confronted by the conservative, Christian barbie doll Christa. She makes stinging and complicated comments about his homosexuality.

Wouter has always been quiet about the struggle between his homosexuality and being a Christian, but the silence begins to feel like a lie. He decides it is time for openness and turns his struggle into a play. Through music, characters, rituals, movement and text, this performance takes the audience through his struggle. But especially in the search for the connection between these two worlds. Wouter hopes that the performance's message and story will be heard by as many people as possible.

Credits

• Tekst / spel / regie: Wouter Haaksema
• Stem Barbiepop Christa: Tess van de Hoef
• Regie / techniek Barbiepop Christa: Valentijn Banga
• Trailer gefilmd door: Remi Walsarie
• Fotograaf: Sije Kloppenburg
• Techniek: Donna Brasser

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

In dit dansduet wordt gekeken naar hoe relaties tussen mensen kunnen ontstaan, veranderen en verdwijnen. De dansers schetsen verschillende situaties waarin ontmoetingen en momenten van afscheid plaatsvinden. Tegenwoordig lijkt de focus vaak te liggen op het altijd doorgaan en het streven naar vernieuwing, maar wat als we eens stil zouden staan? Wat als we bewuster met elkaar om zouden gaan en de collectiviteit weer zouden opzoeken?

Net als in eerder werk worden Emma&Mariví voor ‘Maar wat als wij’ gedreven en geïnspireerd door de mens zelf; door wat hij voelt, wat hij denkt en hoe hij leeft. De voorstelling is daardoor toegankelijk voor een breed publiek. De bewegingstaal van Emma&Mariví is fysiek sterk, maar tegelijkertijd sensitief, eerlijk en treffend.

Met 'Maar wat als wij' krijgt het publiek een ervaring gevuld met herkenning maar ook stof tot nadenken: hoe verhouden we ons tot elkaar, hoe verhoud ik me tot de ander?

This dance duet revolves around how relationships between individuals can form, change, and fade away. The dancers outline various situations in which encounters and moments of goodbye take place. Nowadays, the emphasis often seems to be on always moving forwards and the pursuit of novelty, but what if we were to pause for a moment? What if we were more conscious of each other and returned to collectivity?

As in previous work, for 'Maar wat als wij' (‘But what if we’), Emma&Mariví are driven and inspired by human beings themselves; by what they feel, what they think and how they live. This makes the performance accessible to a wide audience. The movement language of Emma&Mariví is physically strong, but at the same time sensitive, honest and striking.

With the performance 'Maar wat als wij', the audience is immersed in an experience in which it finds recogition and is prompted to think about: how do we relate to each other, how do I relate to you?

Credits

• Makers: Emma Thomson en Mariví van den Hooff
• Dansers: Emma Thomson en Mariví van den Hooff
• Fotografie: Chiara Scharler

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

Duik mee in de wereld van de gebarentaal, de misinterpretatie, de verbazing, de humor ervan en de confrontatie. Herken jij wat gebaren? Wat doe jij in een situatie waarbij je niets hoort? En hoe kan jij je verstaanbaar maken?

Gebarentaal is een taal van beweging, mimiek, emotie en plaatsing. Hoe ga je als horende met je zintuigen om en hoe leef je als slechthorende of dove in een horende wereld? Hoe stimuleer je zintuigen via communicatie?

Iets niet begrijpen kan soms ook goed zijn en het verkeerd begrijpen kan soms leiden tot humoristische momenten. Hoe snijd je thema’s aan die niet comfortabel zijn om over te spreken? Hoe confronteer je elkaar? Wat is nodig en wat is provocatie?

Een voorstelling over gebarentaal. Zintuigen die geprikkeld worden. Een unieke ervaring en misschien wel een klein leermoment.

Dive into the world of sign language, its misinterpretation, amazement, its humor and confrontation. Do you recognize some gestures? What do you do in a situation where you can't hear anything? And how can you make yourself understood?

Sign language is a language of movement, facial expressions, emotion and placement. As a hearing person, how do you interact with your senses and, as a hearing or deaf person, how do you live in a hearing world? How do you stimulate senses through communication?

Not understanding something can sometimes be a good thing, and misunderstanding can sometimes lead to humorous moments. How do you broach topics that are not comfortable to talk about? How do you confront each other? What is necessary and what is provocation?

*A performance about sign language. Senses that are stimulated. A unique experience and perhaps a small teaching moment. *

Credits

• Performer en choreograaf: Karolien Wauters en Inonge Jante Stekelenburg
• Danser: Karolien Wauters
• Actrice: Inonge Jante Stekelenburg
• Fotograaf: Annemarie Oorthuizen
• Mede mogelijk gemaakt door Makershuis Tilburg, Dansbrabant, Stichting This is not a show

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

"Ik word beschadigd en als ik daar over spreken wil, word ik snel gestild.''

Op een plek vol schoonheid, veiligheid en nabijheid van God zit een jongen van vijftien. Zijn naam is Wouter. Daar, op die plek, wordt hij geconfronteerd door de conservatieve, christelijke barbiepop Christa. Zij maakt stekende en ingewikkelde opmerkingen over zijn homoseksualiteit.

Wouter is altijd stil geweest over de worsteling tussen zijn homoseksualiteit en zijn christen zijn, maar de stilte begint te voelen als een leugen. Hij besluit dat het tijd is voor openheid en zet zijn worsteling om in een theaterstuk. Via muziek, typetjes, rituelen, beweging en tekst neemt deze voorstelling het publiek mee in zijn worsteling. Maar vooral in de zoektocht naar de verbinding tussen deze twee werelden. Wouter hoopt dat de boodschap en het verhaal van de voorstelling gehoord gaan worden door zoveel mogelijk mensen.

In a place full of beauty, safety and nearness to God sits a fifteen-year-old boy. His name is Wouter. There, in that place, he is confronted by the conservative, Christian barbie doll Christa. She makes stinging and complicated comments about his homosexuality.

Wouter has always been quiet about the struggle between his homosexuality and being a Christian, but the silence begins to feel like a lie. He decides it is time for openness and turns his struggle into a play. Through music, characters, rituals, movement and text, this performance takes the audience through his struggle. But especially in the search for the connection between these two worlds. Wouter hopes that the performance's message and story will be heard by as many people as possible.

Credits

• Tekst / spel / regie: Wouter Haaksema
• Stem Barbiepop Christa: Tess van de Hoef
• Regie / techniek Barbiepop Christa: Valentijn Banga
• Trailer gefilmd door: Remi Walsarie
• Fotograaf: Sije Kloppenburg
• Techniek: Donna Brasser

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

In dit dansduet wordt gekeken naar hoe relaties tussen mensen kunnen ontstaan, veranderen en verdwijnen. De dansers schetsen verschillende situaties waarin ontmoetingen en momenten van afscheid plaatsvinden. Tegenwoordig lijkt de focus vaak te liggen op het altijd doorgaan en het streven naar vernieuwing, maar wat als we eens stil zouden staan? Wat als we bewuster met elkaar om zouden gaan en de collectiviteit weer zouden opzoeken?

Net als in eerder werk worden Emma&Mariví voor ‘Maar wat als wij’ gedreven en geïnspireerd door de mens zelf; door wat hij voelt, wat hij denkt en hoe hij leeft. De voorstelling is daardoor toegankelijk voor een breed publiek. De bewegingstaal van Emma&Mariví is fysiek sterk, maar tegelijkertijd sensitief, eerlijk en treffend.

Met 'Maar wat als wij' krijgt het publiek een ervaring gevuld met herkenning maar ook stof tot nadenken: hoe verhouden we ons tot elkaar, hoe verhoud ik me tot de ander?

This dance duet revolves around how relationships between individuals can form, change, and fade away. The dancers outline various situations in which encounters and moments of goodbye take place. Nowadays, the emphasis often seems to be on always moving forwards and the pursuit of novelty, but what if we were to pause for a moment? What if we were more conscious of each other and returned to collectivity?

As in previous work, for 'Maar wat als wij' (‘But what if we’), Emma&Mariví are driven and inspired by human beings themselves; by what they feel, what they think and how they live. This makes the performance accessible to a wide audience. The movement language of Emma&Mariví is physically strong, but at the same time sensitive, honest and striking.

With the performance 'Maar wat als wij', the audience is immersed in an experience in which it finds recogition and is prompted to think about: how do we relate to each other, how do I relate to you?

Credits

• Makers: Emma Thomson en Mariví van den Hooff
• Dansers: Emma Thomson en Mariví van den Hooff
• Fotografie: Chiara Scharler

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

Duik mee in de wereld van de gebarentaal, de misinterpretatie, de verbazing, de humor ervan en de confrontatie. Herken jij wat gebaren? Wat doe jij in een situatie waarbij je niets hoort? En hoe kan jij je verstaanbaar maken?

Gebarentaal is een taal van beweging, mimiek, emotie en plaatsing. Hoe ga je als horende met je zintuigen om en hoe leef je als slechthorende of dove in een horende wereld? Hoe stimuleer je zintuigen via communicatie?

Iets niet begrijpen kan soms ook goed zijn en het verkeerd begrijpen kan soms leiden tot humoristische momenten. Hoe snijd je thema’s aan die niet comfortabel zijn om over te spreken? Hoe confronteer je elkaar? Wat is nodig en wat is provocatie?

Een voorstelling over gebarentaal. Zintuigen die geprikkeld worden. Een unieke ervaring en misschien wel een klein leermoment.

Dive into the world of sign language, its misinterpretation, amazement, its humor and confrontation. Do you recognize some gestures? What do you do in a situation where you can't hear anything? And how can you make yourself understood?

Sign language is a language of movement, facial expressions, emotion and placement. As a hearing person, how do you interact with your senses and, as a hearing or deaf person, how do you live in a hearing world? How do you stimulate senses through communication?

Not understanding something can sometimes be a good thing, and misunderstanding can sometimes lead to humorous moments. How do you broach topics that are not comfortable to talk about? How do you confront each other? What is necessary and what is provocation?

*A performance about sign language. Senses that are stimulated. A unique experience and perhaps a small teaching moment. *

Credits

• Performer en choreograaf: Karolien Wauters en Inonge Jante Stekelenburg
• Danser: Karolien Wauters
• Actrice: Inonge Jante Stekelenburg
• Fotograaf: Annemarie Oorthuizen
• Mede mogelijk gemaakt door Makershuis Tilburg, Dansbrabant, Stichting This is not a show

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

Duik mee in de wereld van de gebarentaal, de misinterpretatie, de verbazing, de humor ervan en de confrontatie. Herken jij wat gebaren? Wat doe jij in een situatie waarbij je niets hoort? En hoe kan jij je verstaanbaar maken?

Gebarentaal is een taal van beweging, mimiek, emotie en plaatsing. Hoe ga je als horende met je zintuigen om en hoe leef je als slechthorende of dove in een horende wereld? Hoe stimuleer je zintuigen via communicatie?

Iets niet begrijpen kan soms ook goed zijn en het verkeerd begrijpen kan soms leiden tot humoristische momenten. Hoe snijd je thema’s aan die niet comfortabel zijn om over te spreken? Hoe confronteer je elkaar? Wat is nodig en wat is provocatie?

Een voorstelling over gebarentaal. Zintuigen die geprikkeld worden. Een unieke ervaring en misschien wel een klein leermoment.

Dive into the world of sign language, its misinterpretation, amazement, its humor and confrontation. Do you recognize some gestures? What do you do in a situation where you can't hear anything? And how can you make yourself understood?

Sign language is a language of movement, facial expressions, emotion and placement. As a hearing person, how do you interact with your senses and, as a hearing or deaf person, how do you live in a hearing world? How do you stimulate senses through communication?

Not understanding something can sometimes be a good thing, and misunderstanding can sometimes lead to humorous moments. How do you broach topics that are not comfortable to talk about? How do you confront each other? What is necessary and what is provocation?

*A performance about sign language. Senses that are stimulated. A unique experience and perhaps a small teaching moment. *

Credits

• Performer en choreograaf: Karolien Wauters en Inonge Jante Stekelenburg
• Danser: Karolien Wauters
• Actrice: Inonge Jante Stekelenburg
• Fotograaf: Annemarie Oorthuizen
• Mede mogelijk gemaakt door Makershuis Tilburg, Dansbrabant, Stichting This is not a show

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

“Not knowing where else to find,
who’s truly honest and kind.
To this so called ‘wonderful human being’,
that's been broken by overseeing...”

Een solowerk gemaakt en uitgevoerd door Frann Schollaert over diens persoonlijke ervaringen met zelfmoordgedachten, eenzaamheid en fysieke/emotionele pijn. “Hoe kan ik deze gevoelens uit het verleden op een eerlijke en realistische manier vertalen naar het lichaam en het gezicht? In dit werk laat ik een vroegere versie van mezelf los. Ik maak opnieuw contact met de diepe strijd die ik heb ervaren en de rauwe kant van mijn leven.”

“‘(Un)familiar’ is een werk waarin ik ruimte wil geven om de genoemde onderwerpen in twijfel te trekken, omdat ik geloof dat er nog steeds niet genoeg over gesproken wordt. En omdat ik zelf ervaringen heb, heb ik deze creatie op een eerlijke en pure manier gemaakt om bewustzijn te verspreiden over zelfmoord en geestelijke gezondheidszorg. Wat ik graag met iedereen wil delen.”

A solo work created/performed by Frann Schollaert about personal experiences with suicidal thoughts, loneliness and physical/emotional pain. “How can I translate these past feelings, in an honest and realistic way, into the body and the face? In this work I unleash a past version of myself. I reconnect to the deep struggle I've experienced and a raw side of my life.”

“‘(Un)familiar’ is a piece where I want to give space to question the subjects mentioned because I believe it's still not talked about enough. And since I have own experiences, I made this creation in an honest and pure way to spread awareness on suicide and mental health care. What I would love to share with all.”

Credits

• Dans: Frann Schollaert
• Muziek: Red Armor, Niki Istrefi
• Video & edit: Elated frames, Jason Suen
• Space of development: Fontys Academy of the Arts, FAA
• Fotograaf: Hygin Delimat Photography

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.