Program 2024 .

“Not knowing where else to find,
who’s truly honest and kind.
To this so called ‘wonderful human being’,
that's been broken by overseeing...”

Een solowerk gemaakt en uitgevoerd door Frann Schollaert over diens persoonlijke ervaringen met zelfmoordgedachten, eenzaamheid en fysieke/emotionele pijn. “Hoe kan ik deze gevoelens uit het verleden op een eerlijke en realistische manier vertalen naar het lichaam en het gezicht? In dit werk laat ik een vroegere versie van mezelf los. Ik maak opnieuw contact met de diepe strijd die ik heb ervaren en de rauwe kant van mijn leven.”

“‘(Un)familiar’ is een werk waarin ik ruimte wil geven om de genoemde onderwerpen in twijfel te trekken, omdat ik geloof dat er nog steeds niet genoeg over gesproken wordt. En omdat ik zelf ervaringen heb, heb ik deze creatie op een eerlijke en pure manier gemaakt om bewustzijn te verspreiden over zelfmoord en geestelijke gezondheidszorg. Wat ik graag met iedereen wil delen.”

A solo work created/performed by Frann Schollaert about personal experiences with suicidal thoughts, loneliness and physical/emotional pain. “How can I translate these past feelings, in an honest and realistic way, into the body and the face? In this work I unleash a past version of myself. I reconnect to the deep struggle I've experienced and a raw side of my life.”

“‘(Un)familiar’ is a piece where I want to give space to question the subjects mentioned because I believe it's still not talked about enough. And since I have own experiences, I made this creation in an honest and pure way to spread awareness on suicide and mental health care. What I would love to share with all.”

Credits

• Dans: Frann Schollaert
• Muziek: Red Armor, Niki Istrefi
• Video & edit: Elated frames, Jason Suen
• Space of development: Fontys Academy of the Arts, FAA
• Fotograaf: Hygin Delimat Photography

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

In dit dansduet wordt gekeken naar hoe relaties tussen mensen kunnen ontstaan, veranderen en verdwijnen. De dansers schetsen verschillende situaties waarin ontmoetingen en momenten van afscheid plaatsvinden. Tegenwoordig lijkt de focus vaak te liggen op het altijd doorgaan en het streven naar vernieuwing, maar wat als we eens stil zouden staan? Wat als we bewuster met elkaar om zouden gaan en de collectiviteit weer zouden opzoeken?

Net als in eerder werk worden Emma&Mariví voor ‘Maar wat als wij’ gedreven en geïnspireerd door de mens zelf; door wat hij voelt, wat hij denkt en hoe hij leeft. De voorstelling is daardoor toegankelijk voor een breed publiek. De bewegingstaal van Emma&Mariví is fysiek sterk, maar tegelijkertijd sensitief, eerlijk en treffend.

Met 'Maar wat als wij' krijgt het publiek een ervaring gevuld met herkenning maar ook stof tot nadenken: hoe verhouden we ons tot elkaar, hoe verhoud ik me tot de ander?

This dance duet revolves around how relationships between individuals can form, change, and fade away. The dancers outline various situations in which encounters and moments of goodbye take place. Nowadays, the emphasis often seems to be on always moving forwards and the pursuit of novelty, but what if we were to pause for a moment? What if we were more conscious of each other and returned to collectivity?

As in previous work, for 'Maar wat als wij' (‘But what if we’), Emma&Mariví are driven and inspired by human beings themselves; by what they feel, what they think and how they live. This makes the performance accessible to a wide audience. The movement language of Emma&Mariví is physically strong, but at the same time sensitive, honest and striking.

With the performance 'Maar wat als wij', the audience is immersed in an experience in which it finds recogition and is prompted to think about: how do we relate to each other, how do I relate to you?

Credits

• Makers: Emma Thomson en Mariví van den Hooff
• Dansers: Emma Thomson en Mariví van den Hooff
• Fotografie: Chiara Scharler

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

Deze dansvoorstelling combineert video en technologie om te praten over de duurzaamheid van de planeet en 'greenwashing' door bedrijven. Het nodigt het publiek uit om zich onder te dompelen in dit slagveld tussen natuur en mens en schetst een hedendaags portret van hoe bedrijven het 'groene imago' uitbuiten om hun verkoop te verhogen.

De dansers bewegen door de ruimte en beelden verschillende vormen van greenwashing uit. Spelend met meerdere talen en via elektro-akoestische technieken (‘musique concrète’) wordt het een zintuiglijke ervaring van ecologisch hartzeer.

De voorstelling verbeeldt een ritueel dat zowel een offer als iets heiligs impliceert, waarbij het in dit geval gaat om de natuur voordat mensen het aanraakten. Het is geïnspireerd op het offer in het historische stuk 'The Rite of Spring', een ballet- en orkestconcert van de Russische componist Igor Stravinsky.

A contemporary social portrait and research, that combines video and technology to talk about the sustainability of the planet and corporate greenwashing. It invites the audience to immerse themselves in this battlefield between nature and humans and paints a contemporary portrait of how companies exploit the ‘green image’ to increase their sales.

The dancers move through space portraying several forms of greenwashing. Playing with multiple languages and through electro-acoustic techniques ("musique concrète"), it becomes a sensory experience of ecological heartbreak.

The performance portrays a ritual that implies both a sacrifice and something holy, which in this case involves nature before humans touched it. It is inspired by the sacrifice in the historical piece ‘The Rite of Spring’, a ballet and orchestral concert by Russian composer Igor Stravinsky.

Credits

• Choreograaf en artistiek directeur: Margarida Constantino.
• Performer: Emma Bogerd, Ana Meireles, Ignacio Sanz and Margarida Constantino.
• Lichtdesign: Rodrigo Ribeiro
• Muziek compositie: Rodrigo Ribeiro
• Extra sound design: Maas Van Gogh
• Videograaf: Christina Mastori
• Fotograaf: Dolf Pereboom
• Made possible with the support of Amsterdams Fonds voor de Kunst, ICK Amsterdam and Triplets Amsterdam.

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

Al sinds kleins af aan is Lola van Rumpt gefascineerd door de storm. Wachtend tot ze kon leunen op de wind of de regen naar beneden zou storten. De chaos en schoonheid geven haar een gevoel van rust. Tegenwoordig herkent ze het gevoel van chaos in het dagelijkse leven en de druk van onze huidige samenleving.

‘Bursting Clouds’ is een ode aan storm. Omarm de onvoorspelbaarheid en bevraag de gevoelens die het oproept. Kijk verder dan het ongemak. Ontdek de krachtige kant maar ook de zachte en kwetsbare beleving. Hoe weerspiegelt het ons leven en onze verbinding met de natuur?

In dit hedendaags dansduet trotseren dansers de storm met alle intimiteit en kwetsbaarheid die daarbij gepaard gaat. Een zoektocht naar innerlijke rust binnen de razende wind en hoe de kalmte kan aanvoelen als thuis. Poëtische voice overs benadrukken het veranderlijke karakter van de storm. De muziek bestaat uit geluidsopnamen van storm.

Since childhood, Lola van Rumpt has been fascinated by the storm. Waiting until she could lean on the wind or the rain would pour down. The chaos and beauty give her a sense of calm. Today, she recognizes the sense of chaos in everyday life and the pressures of our current society.

'Bursting Clouds' is an ode to storms. Embrace the unpredictability and question the feelings it evokes. Look beyond the discomfort. Discover the powerful side but also the soft and vulnerable experience. How does it reflect our lives and our connection to nature?

In this contemporary dance duet, dancers brave the storm with all the intimacy and vulnerability that comes with it. A search for inner peace within the raging wind and how the calm can feel like home. Poetic voice overs emphasize the changeable nature of the storm. The music consists of sound recordings of storm.

Credits

• Dansers: Joey de Koning, Lola van Rumpt
• Muziek: Baz Laarakkers
• Tekst: Lola van Rumpt
• Fotograaf: Kit Kother
• Mede mogelijk gemaakt door De Janivo Stichting

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

‘Iraqi Bodies’ is een fysieke en audiovisuele voorstelling over de sporen van migratie op het lichaam. Dansmaker Liza Sulaiman heeft in samenwerking met danser Ali Zanad onderzocht hoe drastisch veranderende texturen van veiligheid, landschappen, geschiedenis en culturele narratieven zich onderhuids nestelen tot een fragmentarische ervaring van de identiteit.

Reis af naar een poëtisch universum onder de Arabische teksten van schrijver Khazal Al-Majidi, waar het lichaam rouwt om een utopisch verleden en transformeert tot het dystopische landschap dat ooit thuis was. Waar heden, verleden en ver afstaande ruimtes samensmelten tot een onheilspellend schouwspel. Bewegend tussen hier en daar, tussen nu en toen.

In Iraqi Bodies wordt je geleid door de rouwgevoelens van kunstenaars van Irakese komaf. Maar het is een ode aan íeder lichaam dat gedwongen is om te vluchten en het vertrouwde achter zich te laten.

Iraqi Bodies is a physical and audiovisual performance about the traces of migration on the body. Dance maker Liza Sulaiman researched, in collaboration with dancer Ali Zanad, how drastically changing textures of safety, landscapes, history and cultural narratives nestle into a fragmentary sense of identity.

Travel to a poetic universe among the Arabic texts of writer Khazal Al-Majidi, where the body mourns an utopian past and morphs into the dystopian landscape that was once called home. Where present, past and spaces merge into an ominous spectacle. Moving between here and there, between now and then.

In Iraqi Bodies you are guided through the experiences of grief of artists of Iraqi descent. But it's an ode to all bodies forced to flee their homeland leaving the familiar behind.

أداء جسدي وسمعي بصري حول آثار الهجرة على الجسد. السفر في عالم شاعري حيث ينعى الجسد ماضيًا طوباويًا ويتحول إلى مشهد بائس كان في يوم من الأيام وطنًا. التنقل بين هنا وهناك، بين الحاضر والماضي.

Credits

• Choreograaf en performer: Liza Sulaiman
• (Audiovisuele) performer / Co-creator : Ali Zanad
• Tekst: Khazal Al-Majidi
• Muziek / soundtrack: Senyawa - Menuju Muara (fatalism remix)
• Artistiek advies en coaching: Suzy Blok
• Dramaturgisch advies: Astrid Klein Haneveld, Sophie Cohlen
• Fotograaf: Alwin Poiana
• Mede mogelijk gemaakt door ICK Dans

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

“Not knowing where else to find,
who’s truly honest and kind.
To this so called ‘wonderful human being’,
that's been broken by overseeing...”

Een solowerk gemaakt en uitgevoerd door Frann Schollaert over diens persoonlijke ervaringen met zelfmoordgedachten, eenzaamheid en fysieke/emotionele pijn. “Hoe kan ik deze gevoelens uit het verleden op een eerlijke en realistische manier vertalen naar het lichaam en het gezicht? In dit werk laat ik een vroegere versie van mezelf los. Ik maak opnieuw contact met de diepe strijd die ik heb ervaren en de rauwe kant van mijn leven.”

“‘(Un)familiar’ is een werk waarin ik ruimte wil geven om de genoemde onderwerpen in twijfel te trekken, omdat ik geloof dat er nog steeds niet genoeg over gesproken wordt. En omdat ik zelf ervaringen heb, heb ik deze creatie op een eerlijke en pure manier gemaakt om bewustzijn te verspreiden over zelfmoord en geestelijke gezondheidszorg. Wat ik graag met iedereen wil delen.”

A solo work created/performed by Frann Schollaert about personal experiences with suicidal thoughts, loneliness and physical/emotional pain. “How can I translate these past feelings, in an honest and realistic way, into the body and the face? In this work I unleash a past version of myself. I reconnect to the deep struggle I've experienced and a raw side of my life.”

“‘(Un)familiar’ is a piece where I want to give space to question the subjects mentioned because I believe it's still not talked about enough. And since I have own experiences, I made this creation in an honest and pure way to spread awareness on suicide and mental health care. What I would love to share with all.”

Credits

• Dans: Frann Schollaert
• Muziek: Red Armor, Niki Istrefi
• Video & edit: Elated frames, Jason Suen
• Space of development: Fontys Academy of the Arts, FAA
• Fotograaf: Hygin Delimat Photography

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

In dit dansduet wordt gekeken naar hoe relaties tussen mensen kunnen ontstaan, veranderen en verdwijnen. De dansers schetsen verschillende situaties waarin ontmoetingen en momenten van afscheid plaatsvinden. Tegenwoordig lijkt de focus vaak te liggen op het altijd doorgaan en het streven naar vernieuwing, maar wat als we eens stil zouden staan? Wat als we bewuster met elkaar om zouden gaan en de collectiviteit weer zouden opzoeken?

Net als in eerder werk worden Emma&Mariví voor ‘Maar wat als wij’ gedreven en geïnspireerd door de mens zelf; door wat hij voelt, wat hij denkt en hoe hij leeft. De voorstelling is daardoor toegankelijk voor een breed publiek. De bewegingstaal van Emma&Mariví is fysiek sterk, maar tegelijkertijd sensitief, eerlijk en treffend.

Met 'Maar wat als wij' krijgt het publiek een ervaring gevuld met herkenning maar ook stof tot nadenken: hoe verhouden we ons tot elkaar, hoe verhoud ik me tot de ander?

This dance duet revolves around how relationships between individuals can form, change, and fade away. The dancers outline various situations in which encounters and moments of goodbye take place. Nowadays, the emphasis often seems to be on always moving forwards and the pursuit of novelty, but what if we were to pause for a moment? What if we were more conscious of each other and returned to collectivity?

As in previous work, for 'Maar wat als wij' (‘But what if we’), Emma&Mariví are driven and inspired by human beings themselves; by what they feel, what they think and how they live. This makes the performance accessible to a wide audience. The movement language of Emma&Mariví is physically strong, but at the same time sensitive, honest and striking.

With the performance 'Maar wat als wij', the audience is immersed in an experience in which it finds recogition and is prompted to think about: how do we relate to each other, how do I relate to you?

Credits

• Makers: Emma Thomson en Mariví van den Hooff
• Dansers: Emma Thomson en Mariví van den Hooff
• Fotografie: Chiara Scharler

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

Deze dansvoorstelling combineert video en technologie om te praten over de duurzaamheid van de planeet en 'greenwashing' door bedrijven. Het nodigt het publiek uit om zich onder te dompelen in dit slagveld tussen natuur en mens en schetst een hedendaags portret van hoe bedrijven het 'groene imago' uitbuiten om hun verkoop te verhogen.

De dansers bewegen door de ruimte en beelden verschillende vormen van greenwashing uit. Spelend met meerdere talen en via elektro-akoestische technieken (‘musique concrète’) wordt het een zintuiglijke ervaring van ecologisch hartzeer.

De voorstelling verbeeldt een ritueel dat zowel een offer als iets heiligs impliceert, waarbij het in dit geval gaat om de natuur voordat mensen het aanraakten. Het is geïnspireerd op het offer in het historische stuk 'The Rite of Spring', een ballet- en orkestconcert van de Russische componist Igor Stravinsky.

A contemporary social portrait and research, that combines video and technology to talk about the sustainability of the planet and corporate greenwashing. It invites the audience to immerse themselves in this battlefield between nature and humans and paints a contemporary portrait of how companies exploit the ‘green image’ to increase their sales.

The dancers move through space portraying several forms of greenwashing. Playing with multiple languages and through electro-acoustic techniques ("musique concrète"), it becomes a sensory experience of ecological heartbreak.

The performance portrays a ritual that implies both a sacrifice and something holy, which in this case involves nature before humans touched it. It is inspired by the sacrifice in the historical piece ‘The Rite of Spring’, a ballet and orchestral concert by Russian composer Igor Stravinsky.

Credits

• Choreograaf en artistiek directeur: Margarida Constantino.
• Performer: Emma Bogerd, Ana Meireles, Ignacio Sanz and Margarida Constantino.
• Lichtdesign: Rodrigo Ribeiro
• Muziek compositie: Rodrigo Ribeiro
• Extra sound design: Maas Van Gogh
• Videograaf: Christina Mastori
• Fotograaf: Dolf Pereboom
• Made possible with the support of Amsterdams Fonds voor de Kunst, ICK Amsterdam and Triplets Amsterdam.

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

Al sinds kleins af aan is Lola van Rumpt gefascineerd door de storm. Wachtend tot ze kon leunen op de wind of de regen naar beneden zou storten. De chaos en schoonheid geven haar een gevoel van rust. Tegenwoordig herkent ze het gevoel van chaos in het dagelijkse leven en de druk van onze huidige samenleving.

‘Bursting Clouds’ is een ode aan storm. Omarm de onvoorspelbaarheid en bevraag de gevoelens die het oproept. Kijk verder dan het ongemak. Ontdek de krachtige kant maar ook de zachte en kwetsbare beleving. Hoe weerspiegelt het ons leven en onze verbinding met de natuur?

In dit hedendaags dansduet trotseren dansers de storm met alle intimiteit en kwetsbaarheid die daarbij gepaard gaat. Een zoektocht naar innerlijke rust binnen de razende wind en hoe de kalmte kan aanvoelen als thuis. Poëtische voice overs benadrukken het veranderlijke karakter van de storm. De muziek bestaat uit geluidsopnamen van storm.

Since childhood, Lola van Rumpt has been fascinated by the storm. Waiting until she could lean on the wind or the rain would pour down. The chaos and beauty give her a sense of calm. Today, she recognizes the sense of chaos in everyday life and the pressures of our current society.

'Bursting Clouds' is an ode to storms. Embrace the unpredictability and question the feelings it evokes. Look beyond the discomfort. Discover the powerful side but also the soft and vulnerable experience. How does it reflect our lives and our connection to nature?

In this contemporary dance duet, dancers brave the storm with all the intimacy and vulnerability that comes with it. A search for inner peace within the raging wind and how the calm can feel like home. Poetic voice overs emphasize the changeable nature of the storm. The music consists of sound recordings of storm.

Credits

• Dansers: Joey de Koning, Lola van Rumpt
• Muziek: Baz Laarakkers
• Tekst: Lola van Rumpt
• Fotograaf: Kit Kother
• Mede mogelijk gemaakt door De Janivo Stichting

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

‘Iraqi Bodies’ is een fysieke en audiovisuele voorstelling over de sporen van migratie op het lichaam. Dansmaker Liza Sulaiman heeft in samenwerking met danser Ali Zanad onderzocht hoe drastisch veranderende texturen van veiligheid, landschappen, geschiedenis en culturele narratieven zich onderhuids nestelen tot een fragmentarische ervaring van de identiteit.

Reis af naar een poëtisch universum onder de Arabische teksten van schrijver Khazal Al-Majidi, waar het lichaam rouwt om een utopisch verleden en transformeert tot het dystopische landschap dat ooit thuis was. Waar heden, verleden en ver afstaande ruimtes samensmelten tot een onheilspellend schouwspel. Bewegend tussen hier en daar, tussen nu en toen.

In Iraqi Bodies wordt je geleid door de rouwgevoelens van kunstenaars van Irakese komaf. Maar het is een ode aan íeder lichaam dat gedwongen is om te vluchten en het vertrouwde achter zich te laten.

Iraqi Bodies is a physical and audiovisual performance about the traces of migration on the body. Dance maker Liza Sulaiman researched, in collaboration with dancer Ali Zanad, how drastically changing textures of safety, landscapes, history and cultural narratives nestle into a fragmentary sense of identity.

Travel to a poetic universe among the Arabic texts of writer Khazal Al-Majidi, where the body mourns an utopian past and morphs into the dystopian landscape that was once called home. Where present, past and spaces merge into an ominous spectacle. Moving between here and there, between now and then.

In Iraqi Bodies you are guided through the experiences of grief of artists of Iraqi descent. But it's an ode to all bodies forced to flee their homeland leaving the familiar behind.

أداء جسدي وسمعي بصري حول آثار الهجرة على الجسد. السفر في عالم شاعري حيث ينعى الجسد ماضيًا طوباويًا ويتحول إلى مشهد بائس كان في يوم من الأيام وطنًا. التنقل بين هنا وهناك، بين الحاضر والماضي.

Credits

• Choreograaf en performer: Liza Sulaiman
• (Audiovisuele) performer / Co-creator : Ali Zanad
• Tekst: Khazal Al-Majidi
• Muziek / soundtrack: Senyawa - Menuju Muara (fatalism remix)
• Artistiek advies en coaching: Suzy Blok
• Dramaturgisch advies: Astrid Klein Haneveld, Sophie Cohlen
• Fotograaf: Alwin Poiana
• Mede mogelijk gemaakt door ICK Dans

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

In deze voorstelling verkennen we de connectie tussen ademhaling, beweging en persoonlijke groei, vanuit het concept consistentie. De dansers zoeken hun fysieke en emotionele grenzen op binnen de urban en hedendaagse dans. Ondersteund en versterkt door live elektronische muziek. De dans is rauw en vol krachtige bewegingen die de veerkracht van het menselijk bestaan belichamen.

De adem vormt de kern van ons wezen. Het is de motor van zowel innerlijke als uiterlijke beweging. Een constante stroom die ons voortbeweegt, zelfs wanneer we ons er niet van bewust zijn. Vanuit adem ontstaat groei en groei ontstaat in tijd. Elke ademhaling dient als een herinnering aan de groei die mogelijk is.

Consistentie is een confrontatie met de donkere primitieve kant van het leven, maar ook een viering van de onverwoestbare wil om te leven en te blijven ademen, zelfs te midden van chaos en onzekerheid. Geef je op of zet je door?

In this performance, we explore the connection between breathing, movement and personal growth, based on the concept of consistency. The dancers explore their physical and emotional limits within urban and contemporary dance. Supported and enhanced by live electronic music. The dance is raw and full of powerful movements that embody the resilience of human existence.

Breath is at the core of our being. It is the engine of both inner and outer movement. A constant flow that moves us forward even when we are not aware of it. From breath arises growth, and growth arises in time. Each breath serves as a reminder of the growth that is possible.

Consistency is a confrontation with the dark primitive side of life, but also a celebration of the indestructible will to live and keep breathing, even in the midst of chaos and uncertainty. Do you give up or persevere?

Credits

• Maker en performer: Evelien Terwijn en Joy Bots
• Live muziek: Locuchu, Dylan Kuyper
• Fotograaf: ISNESS

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram

In dit dansduet wordt gekeken naar hoe relaties tussen mensen kunnen ontstaan, veranderen en verdwijnen. De dansers schetsen verschillende situaties waarin ontmoetingen en momenten van afscheid plaatsvinden. Tegenwoordig lijkt de focus vaak te liggen op het altijd doorgaan en het streven naar vernieuwing, maar wat als we eens stil zouden staan? Wat als we bewuster met elkaar om zouden gaan en de collectiviteit weer zouden opzoeken?

Net als in eerder werk worden Emma&Mariví voor ‘Maar wat als wij’ gedreven en geïnspireerd door de mens zelf; door wat hij voelt, wat hij denkt en hoe hij leeft. De voorstelling is daardoor toegankelijk voor een breed publiek. De bewegingstaal van Emma&Mariví is fysiek sterk, maar tegelijkertijd sensitief, eerlijk en treffend.

Met 'Maar wat als wij' krijgt het publiek een ervaring gevuld met herkenning maar ook stof tot nadenken: hoe verhouden we ons tot elkaar, hoe verhoud ik me tot de ander?

This dance duet revolves around how relationships between individuals can form, change, and fade away. The dancers outline various situations in which encounters and moments of goodbye take place. Nowadays, the emphasis often seems to be on always moving forwards and the pursuit of novelty, but what if we were to pause for a moment? What if we were more conscious of each other and returned to collectivity?

As in previous work, for 'Maar wat als wij' (‘But what if we’), Emma&Mariví are driven and inspired by human beings themselves; by what they feel, what they think and how they live. This makes the performance accessible to a wide audience. The movement language of Emma&Mariví is physically strong, but at the same time sensitive, honest and striking.

With the performance 'Maar wat als wij', the audience is immersed in an experience in which it finds recogition and is prompted to think about: how do we relate to each other, how do I relate to you?

Credits

• Makers: Emma Thomson en Mariví van den Hooff
• Dansers: Emma Thomson en Mariví van den Hooff
• Fotografie: Chiara Scharler

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

Deze dansvoorstelling combineert video en technologie om te praten over de duurzaamheid van de planeet en 'greenwashing' door bedrijven. Het nodigt het publiek uit om zich onder te dompelen in dit slagveld tussen natuur en mens en schetst een hedendaags portret van hoe bedrijven het 'groene imago' uitbuiten om hun verkoop te verhogen.

De dansers bewegen door de ruimte en beelden verschillende vormen van greenwashing uit. Spelend met meerdere talen en via elektro-akoestische technieken (‘musique concrète’) wordt het een zintuiglijke ervaring van ecologisch hartzeer.

De voorstelling verbeeldt een ritueel dat zowel een offer als iets heiligs impliceert, waarbij het in dit geval gaat om de natuur voordat mensen het aanraakten. Het is geïnspireerd op het offer in het historische stuk 'The Rite of Spring', een ballet- en orkestconcert van de Russische componist Igor Stravinsky.

A contemporary social portrait and research, that combines video and technology to talk about the sustainability of the planet and corporate greenwashing. It invites the audience to immerse themselves in this battlefield between nature and humans and paints a contemporary portrait of how companies exploit the ‘green image’ to increase their sales.

The dancers move through space portraying several forms of greenwashing. Playing with multiple languages and through electro-acoustic techniques ("musique concrète"), it becomes a sensory experience of ecological heartbreak.

The performance portrays a ritual that implies both a sacrifice and something holy, which in this case involves nature before humans touched it. It is inspired by the sacrifice in the historical piece ‘The Rite of Spring’, a ballet and orchestral concert by Russian composer Igor Stravinsky.

Credits

• Choreograaf en artistiek directeur: Margarida Constantino.
• Performer: Emma Bogerd, Ana Meireles, Ignacio Sanz and Margarida Constantino.
• Lichtdesign: Rodrigo Ribeiro
• Muziek compositie: Rodrigo Ribeiro
• Extra sound design: Maas Van Gogh
• Videograaf: Christina Mastori
• Fotograaf: Dolf Pereboom
• Made possible with the support of Amsterdams Fonds voor de Kunst, ICK Amsterdam and Triplets Amsterdam.

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

Ga mee op een odyssee van de ziel met 'The Journey', een meeslepende dansvoorstelling die duisternis, humor en uiteindelijk de triomf van de menselijke geest met elkaar verweeft. Door middel van dynamische choreografie en meeslepende verhalen neemt 'The Journey' het publiek mee in een achtbaan van emoties, op zoek naar de universele zoektocht naar een doel, erbij horen en verlichting.

Te midden van de schaduwen komt een sprankje hoop tevoorschijn als de dansers in het hart van de nacht duiken, waar donkere humor en veerkracht in het aangezicht van tegenslag elkaar ontmoeten. In de pulserende ritmes van de stad vinden ze troost, bevrijding en uiteindelijk verlossing.

‘The Journey' is meer dan alleen een dansvoorstelling, het is een getuigenis van de veerkracht van de menselijke geest, een viering van de wendingen in het leven en een aangrijpende herinnering dat er zelfs in de donkerste tijden altijd licht te vinden is.

Deze voorstelling is een samenwerking tussen TU X en Delft Fringe Festival.

Embark on an odyssey of the soul with ‘The Journey’, a riveting dance performance that weaves together darkness, humour, and ultimately, the triumph of the human spirit. Through dynamic choreography and immersive storytelling, ‘The Journey’ takes the audience on a rollercoaster ride of emotions, exploring the universal quest for purpose, belonging, and enlightenment.

Amidst the shadows, a glimmer of hope emerges as the dancers delve into the heart of the night, where dark humour meets resilience in the face of adversity. In the pulsating rhythms of the city, they find solace, release, and ultimately, redemption.

‘The Journey’ is more than just a dance performance, it is a testament to the resilience of the human spirit, a celebration of life's twists and turns, and a poignant reminder that even in the darkest of times, there is always light to be found.

This performance is a collaboration between TU X and Delft Fringe Festival.

Credits

• Director/Choreographer: Neil Dolan
• Performers: Angelika Mentzelopoulou, Daria Pietruczynik, Lada Leidmane, Maria Marazioti, Sian Hallsworth, Sterre Koolstra, Zoe Gromotka, Zyanya Rabilotta

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

In deze voorstelling verkennen we de connectie tussen ademhaling, beweging en persoonlijke groei, vanuit het concept consistentie. De dansers zoeken hun fysieke en emotionele grenzen op binnen de urban en hedendaagse dans. Ondersteund en versterkt door live elektronische muziek. De dans is rauw en vol krachtige bewegingen die de veerkracht van het menselijk bestaan belichamen.

De adem vormt de kern van ons wezen. Het is de motor van zowel innerlijke als uiterlijke beweging. Een constante stroom die ons voortbeweegt, zelfs wanneer we ons er niet van bewust zijn. Vanuit adem ontstaat groei en groei ontstaat in tijd. Elke ademhaling dient als een herinnering aan de groei die mogelijk is.

Consistentie is een confrontatie met de donkere primitieve kant van het leven, maar ook een viering van de onverwoestbare wil om te leven en te blijven ademen, zelfs te midden van chaos en onzekerheid. Geef je op of zet je door?

In this performance, we explore the connection between breathing, movement and personal growth, based on the concept of consistency. The dancers explore their physical and emotional limits within urban and contemporary dance. Supported and enhanced by live electronic music. The dance is raw and full of powerful movements that embody the resilience of human existence.

Breath is at the core of our being. It is the engine of both inner and outer movement. A constant flow that moves us forward even when we are not aware of it. From breath arises growth, and growth arises in time. Each breath serves as a reminder of the growth that is possible.

Consistency is a confrontation with the dark primitive side of life, but also a celebration of the indestructible will to live and keep breathing, even in the midst of chaos and uncertainty. Do you give up or persevere?

Credits

• Maker en performer: Evelien Terwijn en Joy Bots
• Live muziek: Locuchu, Dylan Kuyper
• Fotograaf: ISNESS

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram