Identiteit en LGBTQ-activisme spelen een belangrijke rol in het werk van danser en choreograaf Robin Nimanong. Tijdens Delft Fringe Festival 2021 is zijn dansvoorstelling Postscriptum 223 elke dag te zien. Postscriptum 223 daagt uit tot zelfreflectie en het doorbreken van de hokjesgeest rond identiteit.
Robin Nimanong werkte de afgelopen jaren onder meer voor de dansgezelschappen Ivgi&Greben, Batsheva Ensemble en SHIFFT. Momenteel is hij danser bij NBprojects van choreograaf en theatermaker Nicole Beutler, en hij heeft ook diverse solovoorstellingen gemaakt. Zijn dansfilm Aphrodisiac II won de Next Best Fringe Award 2020. ‘Mijn vorige solowerk Aphrodisiac en de film Aphrodisiac II met cameraman Bo Bolderink waren beide een onderzoek naar queer-identiteit, toxic-masculinity en acceptatie. Nu ben ik ditzelfde onderzoek op een toegankelijke manier aan het herontdekken met de nieuwe jeugdvoorstelling Postscriptum 223,’ vertelt Robin.
Van twee naar drie opties
De voorstelling werd over een langere periode ontwikkeld, waarbij Robin kon rekenen op de hulp van diverse dansstudio’s, productiehuizen theaters. ‘Voor Postscriptum 223 heb ik twee residenties afgerond. Eén in Finland bij Tuo Tuo Arts en daarnaast bij Dans in Ontwikkeling samen met Liat Magnezy. Ook CaDance (Korzo Theater) en het Vrijburcht Theater hebben ons geholpen met studiotijd. Postscriptum 223 is een naslagwerk van Aphrodisiac met een ander perspectief over mijn onderzoek naar identiteit, acceptatie en bewustzijn. Two two three of 2-2-3 houdt in dat we ons van de twee opties ‘mannelijk’ en ‘vrouwelijk’ naar drie opties bewegen, of meer. Er is niet alleen maar zwart of wit, maar iets wat daartussen of daarbuiten valt. Een grijze ruimte, die terugkomt in de transformatie gedurende de voorstelling.’
Meer dan een dansvoorstelling
Postscriptum 223 heeft dus een duidelijke boodschap, waar Robin Nimanong op korte termijn meer mee wil doen. ‘Samen met Noa van Tichel ben ik een zelfzorgplatform aan het oprichten genaamd EMBRACE. Dit platform zal zelfzorg stimuleren voor iedereen die labels en hokjesdenken doorbreekt. Man en vrouw worden vaak besproken als maatschappelijke idealen, en het kan veel tijd en energie kosten om aan een bestaand label vast te houden. We vragen ons dan vaak af "Ben ik genoeg?", maar wat gebeurt er als we onszelf buiten dit kader verkennen en zonder verwachtingen ontwikkelen?’ Postscriptum 223 is verbonden met EMBRACE en snijdt de onderwerpen acceptatie, zelfzorg en identiteit aan. Uiteindelijk wil Robin met dit educatieplatform scholen benaderen om door middel van dans een proces van individuele ontplooiing te stimuleren onder jongeren.
Geschikt voor jong en oud
Delft Fringe Festival wordt het online debuut van Robin als jonge maker. “Ik heb nog geen online streaming met mijn eigen show gehad. Ook nu was het weer een experiment dat nog veel ontwikkeling kan hebben! Maar het medium film is sterk en kan soms ook dans versterken.” Delft Fringe Festival is dan ook wel een plek voor experiment, waar soms hele verrassende dingen uit komen!’ Hoewel gericht op jongeren zijn alle leeftijden welkom bij Postscriptum 223. ‘De voorstelling is geschikt voor iedereen die mannelijke en vrouwelijke energie wil herontdekken en nieuwe energie die ons allemaal verbindt daartussen en daarbuiten wil ontdekken’.
Bekijk de trailer van Postscriptum 223
.jpg)
.png)
.png)
