Sfeerverslag vrijdagavond 31 mei 2019 .

Reporter Marie Jet Eckebus bezocht op vrijdagavond 31 mei de voorstellingen van EVA, Corine Hulshof en Prima Donna's.

Geschreven door Marie Jet Eckebus.

EVA met ‘Leven²’

Kort voordat ze een familiefeestje geeft, mijmert singer/songwriter Eva Bos over de veranderingen in haar leven. Plotseling ziet ze dat haar raam vol vogelpoep zit. De veroorzaker moet bijzondere capriolen hebben uitgehaald om het raam zo vol te schijten. “Soms zou ik die vogel willen zijn. Van richting veranderen en mijn shit lozen,” aldus Eva.

Ze zit nu in de ‘wilde fase’ van haar leven. De relatie met haar grote liefde is voorbij en ze date er lustig op los. In een lied beschrijft ze in bloemrijke bewoordingen een vrijpartij.

Vanwege een ernstig ongeluk van haar broer heeft ze haar ‘wilde tienerjaren’ overgeslagen. Ze zat trouw elke avond aan zijn bed toen hij in coma lag. De scène waarin ze een verpleger van de IC betrapt op het kijken naar porno is vlijmscherp. Van een lief, ontwapenend meisje verandert ze in een furie, die opkomt voor haar weerloze broer. Dit is het hoogtepunt van haar optreden.

De set eindigt met een lied over de tegenstellingen, die we nodig hebben om het geheel te kunnen zien. Eva Bos gunt ons een kijkje in haar leven. Ze begeleidt zichzelf op ukelele en gitaar, daarbij ondersteund door Sander Bos op keyboard en Jory de Kort op bas. Met een lieve, heldere stem zingt ze rake liedjes, die ze aan elkaar praat met autobiografische verhalen. In het autobiografische element zit nog geen lekkere ‘flow’. Die komt er wellicht wel in wanneer EVA wat meer vlieguren heeft gemaakt.

De liedjes van zijn het waard om van A tot Z gehoord te worden. Daarom is het jammer dat de zang niet versterkt werd.

Corine Hulshof met ‘Baat’

De bovenverdieping van molen De Roos zit tjokvol toeschouwers en Corine is blij ons te zien. Ze is een sprankelende persoonlijkheid, die meteen een ‘gezellige onder ons’ sfeer weten te scheppen. Interactie met het publiek gaat ze niet uit de weg. Vooral met een paar kinderen op de eerste rij is deze interactie goud. Neem nou het jochie, dat middenin haar betoog over asociaal rijden vraagt: “Wat is een hufter?”

Corine babbelt er vrolijk op los. Over telefoon checken op de fiets, wat ze maar niet kan laten. Eén van de kids merkt op: “Dan laat je hem toch thuis?” Maar dat is géén optie. Over Tinder, waarvan ze en passant aan de kinderen uitlegt wat het is. Over rijlessen, wat uitmondt in een gezongen ode aan rij-instructeur Marcel. Tot dan toe is het een luchtig betoog, totdat ze bij het LGBT-thema aanbeland. Dan berijdt ze haar stokpaardje.

Ze vindt het supergoed nieuws dat er tegenwoordig een lesbisch stel in Duckstad woont. En ze is blij dat we in een land wonen waarin we collectief boos worden wanneer een homostel NIET trouwt, waarmee ze refereert aan het programma ‘Gordon gaat trouwen’. Daar tegenover staat dat een groep mensen zuur reageert op een reclame van Suit Supply waarop twee zoenende mannen staan afgebeeld. Corine maakt zich terecht boos om de actie ‘Gezin in gevaar’ en plaatst een aantal rake opmerkingen.

Dat Corine een vrolijke, optimistische inslag heeft, wil niet zeggen dat ze inhoudsloos is. Ze weet haar mening goed onder woorden te brengen en ze is vooral heel ‘eigen’. Na een lied over ‘to please, or not to please’ gaan we met een goed gevoel naar buiten.

Prima Donna’s met ‘How to be a Prima Donna’

De Prima Donna’s bestaan uit sopraan Sanne Vleugels (winnares van de publieksprijs 2018) en haar nieuwe zangmaatje Anouk Antonissen, begeleid door een pianist. Tijdens hun openingsnummer krijgt de pianist regelmatig boze blikken toegeworpen, want zo hóórt dat als je een Prima Donna bent: de pianist krijgt óveral de schuld van.

Op humoristische wijze tonen de twee sopranen aan dat opera niet zo oubollig is dan wij wellicht denken. Zelfs wanneer je geen verstokte luisteraar van Radio 4 bent, kom je regelmatig in aanraking met klassieke muziek. Bijvoorbeeld in reclames. Sanne en Anouk laten om de beurt voorbeelden daarvan horen en wij mogen raden welke reclames het zijn. Daarna zingen ze bekende aria’s, die allemaal een groot ‘o ja’-gehalte hebben. Maar uit welke opera komen ze? We mogen weer raden.

Als een ware diva ontploft Sanne even later, omdat haar collega een foute opmerking heeft gemaakt. Ze draait zich mokkend om. Natuurlijk komt het weer goed. Tenslotte zitten ze in hetzelfde schuitje: het vak van operazangeres is een onzeker bestaan. Maar het heeft óók voordelen, zoals: galajurken, reisjes naar het buitenland, samenwerken met prachtige orkesten of (zoals Sanne zegt): je hoofd op een poster.

Alle humor en gekkigheid op een stokje: deze twee beschikken allebei over een schitterende stem. Dat alleen al maakt het de moeite waard om naar hun programma te gaan én je steekt er ook nog wat van op, want nu weten we welke aria gezongen wordt bij een condoomreclame.