Het gaat goed met Delft Fringe Festival! Als het enige zelfstandige podiumkunstenfestival in Zuid-Holland dat zich volledig richt op jonge makers heeft het in korte tijd een belangrijke plek veroverd in de Nederlandse kunstwereld. Bij festivaldirecteur Roel Funcken overheerst dan ook een gevoel van trots, maar, zegt hij: “We zijn er nog niet. We willen nog veel zichtbaarder worden, nog veel meer mensen meekrijgen in de wervelwind die wij als festival doormaken en veroorzaken.”
Tekst: Astrid van Leeuwen
Het aantal aanmeldingen is dit jaar wéér verder toegenomen. “Jonge makers uit heel Nederland staan in de rij. Dit jaar hadden we rond de tweehonderd aanmeldingen voor 55 beschikbare plaatsen”, zegt Roel Funcken, met zijn 31 jaar een van de twee jongste festivaldirecteuren van Nederland (samen met Marc Maris van festival Jonge Harten).
Al vanaf de oprichting in 2011 maakt het Delft Fringe Festival zich sterk voor de jonge theatermaker, maar waar in de eerste edities – toen het festival nog onder Theaternetwerk Delft viel – ook amateurs welkom waren, heeft Funcken het evenement sinds zijn aantreden in 2013 omgedoopt tot een professioneel en, sinds vorig jaar, zelfstandig festival. Waarom hij dat nodig vond? “Met het omvallen van de productiehuizen in Nederland (een van de resultaten van de cultuurbezuinigingen onder Halbe Zijlstra – red.) is het aantal speelmogelijkheden voor jonge makers drastisch verminderd. Maar elk jaar komen er fantastische nieuwe talenten van de kunstopleidingen af. Jonge mensen die verhalen te vertellen hebben, verhalen die vaak superrelevant zijn en een beeld schetsen van de wereld vandaag. Dat grote potentieel verdient het om vlieguren te kunnen maken. Bovendien: zij zijn de kunstenaars die jonge bezoekers naar de theaters weten te trekken, die ervoor zorgen dat kunst niet alleen voor de grijze elite aantrekkelijk is.”
De 56 geselecteerde makers zijn, tijdens de elf dagen die deze negende editie van het Delft Fringe Festival duurt, met elkaar goed voor in totaal ruim 475 voorstellingen op maar liefst 22 verschillende, vaak verrassende locaties. Diversiteit is daarbij het sleutelwoord. Niet alleen wat betreft de genres – muziek, kleinkunst, cabaret, dans, familievoorstellingen, muziektheater, opera en performance-art – ook wat betreft de thematiek. “We kiezen bewust voor een zo groot mogelijke variatie. Er waren dit jaar bijvoorbeeld nogal wat makers die zich inschreven met producties over social media en keuzestress, maar daar haken we dan, door streng te selecteren, opzettelijk niet op in. Juist om die enorme diversiteit te waarborgen.”
Wat Funcken en zijn team wel essentieel vinden, is dat makers aan wie ze zich verbinden meer dan één kans krijgen om zich te ontwikkelen en te bewijzen. “We geloven in onze makers en vinden het daarom belangrijk om ze te helpen een publiek op te bouwen. Binnen ons festival, maar zeker ook daarbuiten. Daarom gaan we samenwerkingsverbanden met andere festivals aan, promoten we onze makers bij theaters en impresariaten, enzovoort. De Gestampte Meisjes, een theatertrio dat in 2017 de publieksprijs won, speelt dit jaar in vijftig Nederlandse theaters en stond vorig jaar op Paaspop. Dat we daaraan hebben bijgedragen, is ons heel veel waard.”
Funcken is ervan overtuigd dat ook de winnares van vorig jaar, Sanne Vleugels, zo’n succescarrière tegemoet gaat. De 24-jarige Tilburgse is dit jaar met haar nieuwe voorstelling How to be a Prima Donna voor de tweede keer te zien tijdens het Delft Fringe Festival. Funcken: “Sanne is een rastalent. Ze is geschoold als klassiek operazangeres, zingt internationaal op hoog niveau, maar daarnaast maakt ze haar eigen, zeer eigentijdse en vaak hilarische producties waarin ze opera en cabaret vermengt, zonder ook maar iets aan kwaliteit qua zang in te boeten. En, wat ze ook geweldig doet en wat helemaal past bij de visie van ons festival, is haar eigen publiek werven. Vorig jaar ging ze in een bruidsjurk de straat op met een zelfgeschreven ‘Tinderaria’ en de mensen die vervolgens haar voorstelling De Eeuwige Bruidsmeisjes zagen werden echt omvergeblazen.” Lachend: “Voor haar laatste optredens was zó veel belangstelling dat het gedrang bij de speellocatie wel leek op de mensenmassa’s in de rij voor Japanse treinen.”
Wie zich wil laten verrassen, is bij het Delft Fringe Festival altijd aan het goede adres, aldus Funcken. “Ons festival is een aanrader voor iedereen die openstaat voor avontuur. Natuurlijk, bij een jongemakersfestival komt het weleens voor dat een productie nog iets té pril gepresenteerd wordt, maar daarom kiezen we ook bewust voor voorstellingen van een half uur: als je er vier op een avond ziet is er altijd wel één bij die je bij de strot grijpt of je onbedaarlijk doet lachen. Niet voor niets beoordeelde het publiek onze voorstellingen vorig jaar met een gemiddeld cijfer van maar liefst 8,4.”
Nieuwe initiatieven zijn er dit keer ook weer. “Zo hebben we voor het eerst een Fringe 4 Kids-programma op de woensdagmiddag en gaan we dit jaar ook een eigen, avondvullende productie op een bijzondere locatie in Delft produceren, waarvoor makers uit heel Nederland zich via een ‘open call’ kunnen aanmelden.”
Delft zal ook dit jaar weer flink roze kleuren, op alle locaties en door alle promotie-uitingen van het Delft Fringe Festival. “We willen nog veel meer reuring creëren, nog veel meer mensen bewust maken van het belang en de – inmiddels landelijke – impact van ons festival. We willen dat iedereen doordrongen raakt van wat het Delft Fringe Festival voor jonge makers betekent. Want”, zegt Funcken, verwijzend naar de festivalhuisstijlkleur: “Roze is het nieuwe goud. Dit zijn de mensen die straks de Louis d’Ors, de Gouden Kalveren en de Gouden Zwanen gaan winnen. In heel Nederland staat dit jaar de Gouden Eeuw centraal, maar als het Delft Fringe Festival kijken wij liever vooruit. Wij gaan voor het níeuwe goud.”