Sfeerverslag: dinsdagavond 7 juni .

De zesde dag van het Delft Fringe Festival kenmerkt zich door de hoge temperaturen. Ook tijdens de eerste voorstelling in het Rietveld Theater loopt het kwik snel op. En dan vooral vanwege de opwinding bij het kijken naar de acrobatische toeren van Fractal. Later, in een hok boven de foyer, krijg ik een treffend geschreven portret van Michel Cox en hij schrijft het puur door naar me te kijken (!). Tot slot worden de lachspieren geprikkeld door improvisaties van de Delft Improv Group in Bierhuis De Klomp.

Tekst: Hans van der Maas

FRACTAL, supported by ISH | Breaking Out

Een dansvoorstelling waarin twee dansers zich aan hun sociale gewoontes proberen te onttrekken en zich naar vrijheid dansen. Op het podium staat een bureaustoel, we horen kantoorgeluiden, waaronder een kopieermachine, een telefoon gaat af. Danser één staat op zijn hoofd op de zitting van de stoel, wanneer de tweede danser binnensluipt en zich robuust en sierlijk beweegt op het getokkel van een gitaar. Wat ontstaat is een indrukwekkend dansduet vol met acrobatische bewegingen in de buitencategorie. Een van de twee staat op één hand, de ander draait op zijn hoofd op de vloer en we zien hoe een van de twee schaarbewegingen maakt op de grond, zoals een turner doet op het paard. De magische voorstelling eindigt terwijl danser één op zijn hoofd, handen los, benen recht in de lucht, op de stoelzitting staat. Voor wie twijfelt over zijn/haar Fringe-programma van vandaag: Fractal speelt nog om 19:30 en 21:30 in het Rietveld Theater. Zien!

Michiel Cox | Laat hier je portret schrijven

Een geschreven portret, wat moet je ervan denken? En toch, dit soort Parade-achtige omschrijvingen van een act prikkelen de geest en dus besluit ik er naartoe te gaan. Michel Cox stelt zich voor, laat me binnen in een bovenhok in de foyer van het Rietveld Theater, ik ga zitten op een krukje en zeg mijn naam. Tussen mij en Michiel, die aan de andere kant van de tafel zit, bevindt zich een zwart rolgordijn. Hij trekt het omhoog en ik dreig verblindt te raken door het licht van een beamer. Daardoor sluit ik als vanzelf mijn ogen. Ik zie niets meer, maar ik weet dat Michiel mij wel ziet. Ik hoor hem typen op zijn laptop, een minuut of vijf, hooguit. Dan luister ik naar de printer, Michiel opent het rolgordijn en ik open mijn ogen. Hij overhandigt mij een envelop met daarin mijn geschreven portret. En los van het magische karakter van deze belevingsact, lees ik mijn portret met verbazing en ongeloof. Het is zo treffend dat het bijna eng is. Heel bijzonder.

Delft Improv Group | IMPROV!

Improviseervoorstellingen waren lange tijd razend populair. Vooral door het succes van het tv-programma De Lama’s waagden vele theatergroepen zich aan het spelen zonder van tevoren geleerde tekst. In Bierhuis De Klomp krijgen we vandaag improvisaties van Engelstalige studenten uit Delft, de Delft Improv Group. Zij spelen een aantal scènes die we nagenoeg allemaal kennen van eerdergenoemde programma. Bijvoorbeeld: laat de slechtste advocaat zien, of de slechtste astronaut. Of: de acteurs spelen een scène en het publiek mag door het roepen van ‘ding’ de speler dwingen iets anders te zeggen. Het is niet bijster origineel, maar de spelers van de Delft Improv Group vullen het wel vrolijk in. Niet hilarisch, maar minimaal wel om te glimlachen. Het publiek reageert enthousiast, neemt desgevraagd gretig deel aan de scènes en sluit af met een hard applaus. En dat is in de theaterwereld waar je het als theatermaker voor doet. Missie geslaagd dus.