Rogier Pelgrim, liedjesschrijver en verhalenverteller uit Wageningen. Hij kreeg meer bekendheid door zijn deelname aan het tv-programma ‘De Beste Singer Songwriter van Nederland’ en hij won de muziekcompetitie ‘De Grote Prijs van Nederland’. In 2012 bracht Rogier zijn eerste EP ‘Our Dear Lady Of The Plains’ uit en twee jaar later verscheen zijn eerste volledige cd ‘Roll The Dice’.
“Ik speelde in mei 2012 op Delft Fringe. Volgens mij was het een chique huiskamer in een grachtenpand en de achtertuin van een atelier. In beide ruimtes heb ik twee optredens gedaan. Het was erg leuk om te doen. Het erg tof om in een ongebruikelijke, maar intieme setting je muziek te laten horen. Zelf doe ik veel huiskamerconcerten en ik geloof daar echt in. Ik denk dat dit soort concerten te toekomst heeft”.
“Het is het een erg sympathiek initiatief. Het is gewoon superleuk dat de hele stad op zijn kop staat en dat je op de meest onverwachte plekken mooie nieuwe theatervormen en muziek kunt ontdekken. Ik vind het moeilijk te zeggen wat het me concreet heeft opgeleverd. Ik speel zo’n 100 keer per jaar. Elke keer dat je speelt levert dat weer nieuw publiek op en dat gold vast en zeker ook voor Delft Fringe”.
“Jazeker, ik vind Delft een prachtige stad. Mijn toetsenist en zangeres zijn er getrouwd. Door het spelen ben ik de afgelopen jaren regelmatig in Delft geweest. Ik wil niet slijmen, maar ik denk dat het een van de mooiste steden van Nederland is”.
Vertel eens iets verrassends over jezelf.
“Ik merk dat ik sommige woorden verkeerd heb aangeleerd. Zo kwam ik er achter dat het een saaie bedoening is in plaats van een saaie bedoeling. Ook ontdekte ik tijdens een kruiswoordpuzzel dat het uittreksel is en niet uitreksel. Het scheelt één t maar het is een wereld van verschil. Ik dacht ook heel lang dat het Mie Netjes was in plaats van Mie Nestjes. Misschien ben ik gewoon dyslectisch”.
“Binnenkort breng ik een nieuwe single uit. Het liedje heet ‘Won’t Go Back’. Het klinkt iets anders dan je van me gewend bent. Ik nam een videoclip bij het liedje in een gekraakte garage in Amsterdam waar een groep uitgeprocedeerde asielzoekers woont. Het liedje gaat over hen.