In de huidige samenleving is een kijk op thema’s als diversiteit en inclusie heel belangrijk. Mag en kan je zijn wie je bent? Krijg jij net zoveel kansen als een ander? De vragen liggen open op tafel, de kaarten zijn verdeeld. De nieuwste generatie makers is veel bewuster bezig met deze thema’s. In hun werk maken ze weloverwogen keuzes en weten ze zich helder te profileren op het gebied van inclusiviteit.
IMPOSTER
De vraag wáár je dan bij hoort: man, vrouw, afkomst of dansstijl staat centraal in de voorstelling van Naïma Souhaïr. Deze jonge danser heeft in het buitenland al met verschillende gerenommeerde choreografen gewerkt, maar wil zich nu focussen op een interne kwestie: het gevoel nergens goed genoeg voor te zijn. Overal net niet bij horen. Want haar gender, dansstijl, uiterlijk en afkomst duwen haar in hokjes waarvan ze zelf niet weet of ze zich daar wel comfortabel bij voelt. Zoals elk mens, zo stelt ze, heeft Naïma last van het imposter syndrome. Tickets
Goddesses* dream when they bleed
Met wat het nu precies betekent om in zo’n (gender)hokje te zitten en de vraag of dat nu wel zo wenselijk is, onderzoeken meer makers. Soms vanuit het perspectief van één van de twee, zoals dansmakers Anna & Goda. Vanuit een (ouderwets) typische handeling voor vrouwen, namelijk de was ophangen, onderzoeken zij wat het betekent om vrouw te zijn in deze tijd. Tickets
Nymphs
Ook danser en choreograaf Niek Wagenaar pakt vrouwelijkheid beet in zijn voorstelling Nymphs, maar dan meer vanuit een sensuele kijk. De dansers zoeken naar vormen om uiting te geven aan hun genderidentiteit, maar blijken constant in gevecht met de norm. Een norm die eigenlijk alleen blijft bestaan door het onderling hooghouden van ieders vooroordelen. Tickets
Niek vertelt meer over hun voorstelling in aflevering 1 van de Delft Fringe podcast De Roze Hoed.
Genderinclusie
In alle disciplines wordt (gender)inclusie onderzocht. Operaperformers de Prima Donna’s pakken het vraagstuk aan vanuit de klassieke operaverhalen. Steef, Tomás en Fai onderzoeken hun eigen gendervraagstuk in een fysieke theatervoorstelling. Lees verder.
Theater Babel danst werk uit Romeo's en Julia's
Tijdens het Delft Fringe Festival is er ook een voorstelling te zien dat letterlijk aan inclusiviteit doet. Rohiet Tjon a Poe, danser en maker bij Theater Babel maakt een versie van Romeo en Julia met twaald spelers met én zonder een beperking. Kan je zijn wie je bent en mag je verliefd zijn op wie je dat wilt? Vanuit het alombekende verhaal van Shakespeare, brengt hij een nieuwe betekenislaag aan door spelers met een beperking in de schijnwerpers te zetten. Want we kunnen er met z’n allen lang over praten, echte inclusiviteit is nog altijd veel te weinig ‘normaal’. Tickets
Rohiet vertelt meer over hun voorstelling in aflevering 2 van de Delft Fringe podcast De Roze Hoed.
Foto: Anna & Goda
.jpg)
.png)
.png)