Sfeerverslag: Opnieuw beginnen .

We hebben allemaal weleens de behoefte om ons dagelijks bestaan te ontvluchten. Om oorlog en chaos achter ons te laten, of gewoon om de sleur te doorbreken. Stel dat je ergens helemaal opnieuw kunt beginnen. Op Mars, bijvoorbeeld.

Wanneer we de Stadsboerderij betreden deelt een vrouw ons stickers uit. Dat is onze ticket voor onze raketvlucht naar Mars. Fleur is onze flight attendent en ze doet alles volgens een strikt protocol. Het is háár verantwoordelijkheid om de vlucht soepel te laten verlopen, dat is duidelijk. Doch haar vroegere schoolmaatje Mathijs heeft daar zijn eigen ideeën over. Hij is niet bereid om zomaar alles achter te laten en heeft een koffer vol nostalgie bij zich: snoepgoed, zijn Ernie-knuffel en natuurlijk Donald Duckjes. Fleur is onverbiddelijk: de bagage mag níet mee.

In een moderne versie van ‘Het Dorp’ bezingen Fleur en Mathijs op hilarische wijze wat ze allemaal achterlaten. En dan is het zover: de vlucht begint! Fleur neemt het protocol met ons door, wat erin uitmondt dat we allemaal het Macarenadansje doen. Daarna trekt Fleur zich terug en… acht denkbeeldige maanden later landen we op Mars. Ook voor de landing is een lachwekkend protocol.

Enthousiast trekt Mathijs de deur van ‘de raket’ open. We kijken naar buiten, het Rietveld op. Mathijs is verrast. Hij dacht dat ze opnieuw moesten beginnen, maar “er ís al van alles!” Sterker nog: Mars blijkt een exacte kopie van Delft te zijn! Fleur is teleurgesteld dat alles hetzelfde is. Alles begint weer opnieuw en we gaan het op Mars vast ook weer verpesten. Maar Mathijs heeft er zin in!

Het thema van ergens opnieuw beginnen is al zo oud als de mensheid. Fleur en Mathijs zijn erin geslaagd om er een eigen, grappige en goed uitgewerkte wending aan te geven. De Stadsboerderij was bijzonder geschikt als locatie. Zelfs een kattenluik werd gebruikt. Maar Fleur en Mathijs vinden vast een creatieve oplossing om deze voorstelling ook op andere plekken te laten werken.

'Retropia' door Dystopia, gezien in de Stadsboerderij op vrijdag 2 juni.

Tekst: Marie-Jet Eckebus

Beeld: Maurice Gemmeke