Doortje Peters en Robin Lie, oprichters van Tappin-It Collective, wonnen vorig jaar de Publieksprijs met hun op de hype rond gebarentolk Irma Sluis geïnspireerde IRMA. Dit jaar zijn ze, daardoor, het boegbeeld van Delft Fringe Festival – “wat echt nét zo’n kick is als het winnen van de prijs” – en gaat hun nieuwste productie DOEMSDEE tijdens het festival in première. “Een multi-interpretabele voorstelling over vernietigingsdrang versus levenslust.”
Terwijl het merendeel van Nederland vanwege de coronalockdown thuiszat, werkten Doortje en Robin in een achteraf keldertje en soms op straat aan IRMA. Ze waren getriggerd door de ophef die ontstond over het feit dat de gebarentolk tijdens de coronapersconferenties enige tijd niet duidelijk genoeg in beeld werd gebracht. Want, zo vroegen ze zich af: als die gebarentaal zo essentieel is, waarom zou je de boodschap dan niet ook met muziek en dans visualiseren? Het inspireerde hen tot een opmerkelijke, heerlijk absurdistische tap-, mime- en muziektheatervoorstelling waarin ze, als twee met elkaar communicerende Irma’s, onderzoeken hoe je een boodschap op de meest uiteenlopende manieren kunt overbrengen.
Robin Lie: “Tijdens het creatieproces zaten we volledig in onze eigen bubbel en tijdens het festival was dat eigenlijk nog steeds zo, omdat Delft Fringe Festival vorig jaar helemaal online ging en we IRMA dus enkel voor de camera speelden.” Doortje Peters: “Het winnen van de Publieksprijs voelde daardoor aanvankelijk ook heel erg vreemd.” Robin: “Zo van: ‘O ja, echt? Wie heeft er dan in hemelsnaam gekeken?’” Doortje: “We dachten destijds ook dat de productie nogal serieus en plechtig overkwam, pas toen we IRMA later ook live gingen spelen, merkten we dat het toch ook een lachvoorstelling is.” Robin: “Ik durfde pas na acht maanden de hele opname te bekijken, en kreeg toen zelf enorm de slappe lach.”
Kwetsbaarheid en vervreemding
Al rond hun tiende leerden Doortje (31) en Robin (30) elkaar tijdens de taplessen bij de Amsterdamse Balletstudio Van Den Ende kennen. Ze noemen zichzelf autodidacten. Robin: “Doortje heeft behalve tap-, ook piano-, drum- en mimelessen gevolgd, ikzelf heb een paar jaar op een dansvooropleiding gezeten, maar echt gevormd zijn we door alle lessen en workshops die we internationaal hebben gevolgd, zoals van het Stockholm Tap Festival.” Doortje: “Gaandeweg ontdekten we dat tap niet alleen de humor en stoerheid van een grote successhow als Stomp is, maar dat je er ook kwetsbaarheid en vervreemding mee kunt uitdrukken, er mensen mee kunt prikkelen en uitdagen.” Robin: “Wat niet betekent dat onze producties alleen bedoeld zijn voor de ervaren theaterbezoeker. We willen ook gewoon vette voorstellingen neerzetten, toegankelijk voor iedereen.”
Laatste duwtje
Inmiddels heeft het tweetal onder de naam Tappin-It Collective diverse producties uitgebracht, maar het winnen van het Gouden Konijn – zoals de Publieksprijs van Delft Fringe Festival tegenwoordig heet – heeft hun, zeggen ze, net het laatste benodigde duwtje gegeven om ook echt in zichzelf te geloven. Doortje: “We hadden nogal de neiging om onszelf te ‘downgraden’, maar de prijs heeft er mede toe geleid dat we een aanvraag voor de Nieuwe Makers-regeling van het Fonds Podiumkunsten durfden te doen.” Robin: “We hebben gevraagd of Delft Fringe Festival daarin, als producerende instelling, onze partner wil zijn. Het festival gelooft al sinds het begin in ons. Ze waren niet alleen heel enthousiast over IRMA, maar ook over LOCO!, dat we in 2019 op het festival speelden, en toen de editie in 2020 door de lockdown helemaal niet kon doorgaan, hebben ze daarna toch nog bij Delftse podia speelplekken voor ons weten te regelen.” Doortje: “Ze zijn eigenlijk een beetje onze ‘ouders’ nu: ze begeleiden en coachen ons, helpen ons onze artistieke leerdoelen te realiseren, maar ondersteunen ons ook qua bedrijfsvoering, branding, marketing, et cetera. Ze investeren dus echt in ons, terwijl daar voor het festival zelf niet heel veel tegenover staat.”
Het einde van de mensheid
Voor hun nieuwste productie, DOEMSDEE – waarvoor het tweetal mede dankzij de Nieuwe Makers-subsidie twee extra performers heeft kunnen aantrekken –, zijn Doortje en Robin oorspronkelijk vanuit slechts een ‘minuscuul inspiratietje’ vertrokken. Doortje: “Ons uitgangspunt was het aardse geluid dat tap kan maken. Maar daar kwam al gauw de natuur bij, toen de absurditeit van de mens, daarna de relatie tussen mens en natuur, vervolgens de vervreemding van de mens van de natuur, en uiteindelijk vroegen we ons af hoe je betekenis geeft aan het einde van de menselijke natuur.” Robin: “Het thema is allesomvattend, en heeft door de oorlog in Oekraïne nog extra lading gekregen, maar door de abstractie van de productie kun je er ook heel andere dingen in zien.” Doortje: “We gaan het zware niet uit de weg, maar willen het publiek, in relatie tot de tegenstrijdige eigenschappen van de mens rond het thema eindigheid, ook op andere manieren prikkelen, door ze aan het lachen te krijgen of op een ander spoor te zetten.” Robin: “Vandaar ook de fonetische spelling, DOEMSDEE, dat maakt het allemaal al wat lichter. Wie wil, kan zich focussen op de heftige thema’s, maar wie vette ritmes wil horen en spectaculaire dansscènes wil zien, komt ook helemaal aan zijn trekken.”
Tekst: Astrid van Leeuwen. Beeld: Sjoerd Derine
Bekijk de speeldata van Tappin-it Collective
Lees ook:
.jpg)
.png)
.png)
