Sinds 2010 is Delft Fringe Festival dé plek voor nieuwe makers om hun eigen signatuur te ontwikkelen en een plek te veroveren binnen het werkveld van de podiumkunsten. Het MakersLab is één van de methodes waarmee we nieuwe makers begeleiden. In 2022 startten we vanuit het Makerslab een traject met Tappin-it Collective. Dit jaar starten we een tweede traject op met Alienated, een interdisciplinair dansgezelschap opgericht door Kelly Vanneste.
Over het MakersLab
In 2022 is het Delft Fringe Festival gestart met het Delft Fringe MakersLab. Hiermee bieden we nieuwe makers nog meer kansen hun werk te laten zien, ervaring op te doen en hun talent te ontwikkelen. Door de toekenning van de regeling 'Nieuwe makers covid-19' van Fonds Podiumkunsten kunnen we in 2023 een tweede traject starten vanuit het MakersLab, met Kelly Vanneste van Alienated. Zij wil zich met hulp van Delft Fringe Festival verder ontwikkelen op artistiek en zakelijk vlak.
Over Alienated
De naam ‘Alienated’ is afgeleid van het woord ‘alien’, wat staat voor vervreemding, een concept dat centraal staat in hun dansvoorstellingen. Dit creëren ze door in de dans ook te werken met objecten waar ze beelden en vormen mee oproepen. In hun voorstelling ‘Playstation Blackout’ - over angsten en het gewicht dat dit met zich meebrengt - waren twee metershoge scheidsrechterstoelen onderdeel van de choreografie. En in de voorstelling ‘DisCart’ zag je een duet tussen een danser en een winkelwagen. Alienated ziet het object niet als een stilstaand decor, maar als een entiteit en danspartner. De connectie en relatie tussen het object en de performer is één van de belangrijke elementen in hun werk.
Artistieke stappen
Binnen het MakersLab traject gaat Kelly aan de slag met het verder ontwikkelen van de artistieke signatuur van Alienated. Dit zal plaatsvinden vanuit de vraag: "In welke mate kan het menselijk lichaam, volgens de methodiek van 'objectmanipulatie, worden benaderd?" Een onderzoek op het snijvlak tussen mens en niet-mens. Op basis van de uitkomsten op deze vraag maakt Kelly een voorstelling over leunen-en-steunen op elkaar. De voorstelling wordt een spel tussen het helpen en meetrekken van de ander. Kelly gaat op zoek naar de grens waarin je autonomie behoudt en wanneer de controle verloren raakt.
Lees ook:
Foto: Erwin van Tongeren