Programma 2025 .

De Stilte Die We Delen is een intieme, poëtische voorstelling waarin Nicchelle Buyne haar persoonlijke zoektocht naar haar oma tastbaar maakt. Met krachtige teksten verkent ze de gelaagdheid van een vrouw die ze nooit écht heeft gekend, waarbij ze ruimte geeft aan ongrijpbaarheid.

De voorstelling schakelt van een warme nacht in Suriname, waar de geuren van palmbomen en de zang van pijlgifkikkers de lucht vullen, naar de kade van een koude haven vol gekraak van hijskranen. Nicchelle transformeert voor je ogen, trekt de elegante kleding van haar grootmoeder aan en roept haar aanwezigheid op met swingende muziek en elegante bewegingen. Rauwe emoties worden ritmische zinnen. Stilte en spraak worden afgewisseld met muziek.

Nicchelle staat in haar eentje op het podium, maar wordt door haar familie bijgestaan in de vorm van audiofragmenten. De grens tussen herinnering en werkelijkheid vervaagt, terwijl ze balanceert tussen wat ooit was en wat had kunnen zijn. De Stilte Die We Delen nodigt je uit om de leegte te omarmen en te onderzoeken hoe afwezigheid ons vormt. En om te rouwen, ook als iemand het misschien niet heeft verdiend.

Biografie
Nicchelle Buyne (zij/die) is een Surinaams-Nederlandse multidisciplinaire maker die spoken word, muziek, audio-opnames en storytelling verweeft tot meeslepende voorstellingen. Met haar werk zoekt ze naar verbinding, maar ook naar confrontatie—zowel met zichzelf als met haar publiek. Haar kwetsbare maar krachtige performances zijn een uitnodiging om stiltes te doorbreken.

Nicchelle is een trotse autodidact. In 2023 nam ze deel aan de Poetry Circle 070, waar ze leerde over poëzie en performance. Sindsdien betreedt ze podium na podium. Ze stond onder andere op Mensen Zeggen Dingen, Read My World en What You See Festival. In 2024 publiceerde ze haar eerste essay in Zij/Haar, een verzamelbundel over queer literatuur van uitgeverij De Kleine Uil.

Credits
* Tekst en spel: Nicchelle Buyne
* Regie en advies: Nilay Ceber
* Decor en kostuum: Nilay Ceber en Nicchelle Buyne
* Audiomontage: Nanoah Struik en Nicchelle Buyne
* Met audiofragmenten van: Nicchelle Buyne, OiBeats, RandomRecord19, Lieve Hugo, Ben Boncan en Lola Moore

Met dank aan: Iedereen die hun stem heeft verleend, Vlinder Verouden en Melissa Knollenburg.
Deze voorstelling is mede mogelijk gemaakt door: Productiehuis Nowhere en What You See Festival

De Stilte Die We Delen is een intieme, poëtische voorstelling waarin Nicchelle Buyne haar persoonlijke zoektocht naar haar oma tastbaar maakt. Met krachtige teksten verkent ze de gelaagdheid van een vrouw die ze nooit écht heeft gekend, waarbij ze ruimte geeft aan ongrijpbaarheid.

De voorstelling schakelt van een warme nacht in Suriname, waar de geuren van palmbomen en de zang van pijlgifkikkers de lucht vullen, naar de kade van een koude haven vol gekraak van hijskranen. Nicchelle transformeert voor je ogen, trekt de elegante kleding van haar grootmoeder aan en roept haar aanwezigheid op met swingende muziek en elegante bewegingen. Rauwe emoties worden ritmische zinnen. Stilte en spraak worden afgewisseld met muziek.

Nicchelle staat in haar eentje op het podium, maar wordt door haar familie bijgestaan in de vorm van audiofragmenten. De grens tussen herinnering en werkelijkheid vervaagt, terwijl ze balanceert tussen wat ooit was en wat had kunnen zijn. De Stilte Die We Delen nodigt je uit om de leegte te omarmen en te onderzoeken hoe afwezigheid ons vormt. En om te rouwen, ook als iemand het misschien niet heeft verdiend.

Biografie
Nicchelle Buyne (zij/die) is een Surinaams-Nederlandse multidisciplinaire maker die spoken word, muziek, audio-opnames en storytelling verweeft tot meeslepende voorstellingen. Met haar werk zoekt ze naar verbinding, maar ook naar confrontatie—zowel met zichzelf als met haar publiek. Haar kwetsbare maar krachtige performances zijn een uitnodiging om stiltes te doorbreken.

Nicchelle is een trotse autodidact. In 2023 nam ze deel aan de Poetry Circle 070, waar ze leerde over poëzie en performance. Sindsdien betreedt ze podium na podium. Ze stond onder andere op Mensen Zeggen Dingen, Read My World en What You See Festival. In 2024 publiceerde ze haar eerste essay in Zij/Haar, een verzamelbundel over queer literatuur van uitgeverij De Kleine Uil.

Credits
* Tekst en spel: Nicchelle Buyne
* Regie en advies: Nilay Ceber
* Decor en kostuum: Nilay Ceber en Nicchelle Buyne
* Audiomontage: Nanoah Struik en Nicchelle Buyne
* Met audiofragmenten van: Nicchelle Buyne, OiBeats, RandomRecord19, Lieve Hugo, Ben Boncan en Lola Moore

Met dank aan: Iedereen die hun stem heeft verleend, Vlinder Verouden en Melissa Knollenburg.
Deze voorstelling is mede mogelijk gemaakt door: Productiehuis Nowhere en What You See Festival

Wist je dat mensen afstammen van vogels? Wist je dat je appels prima met peren kan vergelijken? Wist je dat paarden je alleen verstaan als je Duits spreekt? “Hallo ich bin ein Pferd.” Wist je dat de eerste grap over poep gevonden is in een grotschildering in België? En wist je dat als je alle koelkasten ter wereld zou opstapelen, je een hapje uit de maan zou kunnen nemen? En wist je dat, als je maar vaak genoeg “wist je dat” zegt, mensen alles geloven wat je zegt? Wist je dat? Of denk je dat ik een leugenaar ben?

InRONDE 1 (8+) staan twee moeders tegenover elkaar in een flitsende boks battle. Maar ze vechten niet. Zodra de bel klinkt, gaan zij in discussie. Hun kind heeft gelogen en dat mag natuurlijk niet. Maar is liegen altijd zo slecht? Door middel van situaties en dilemma’s komen ze erachter dat het helemaal niet zo simpel is om iets als ‘goed’ of ‘fout’ te bestempelen. Het is maar goed dat niet iedereen altijd eerlijk is, toch? Verhalen worden zó veel beter als je een klein verzins- eh… detail toevoegt.

Biografie
OPSTOOT (2024, Utrecht) is een jeugdtheatergroep die is ontstaan naar aanleiding van de derdejaars voorstelling van Suzan van der Poel op de HKU. Tijdens haar studie Docent Theater heeft zij zich veel beziggehouden met de methodiek Filosoferen met kinderen. Als theaterdocent op scholen ziet ze dat kinderen leren denken in ‘goed’ en ‘fout’. Maar niet alles heeft een eenduidig antwoord. OPSTOOT probeert de filosoof in het kind aan te wakkeren. Kinderen zijn van nature vragenstellers en bekijken de dingen met een open blik.

Maar wanneer alle feitelijke schoolkennis het hoofd in gaat, verdwijnt de abstractie en creativiteit. OPSTOOT probeert dit te behouden door voorstellingen te maken zonder antwoord. Door middel van vragen die wij als volwassenen hebben, nemen we kinderen serieus in hun denkvermogen. Want wie heeft bepaald dat volwassenen meer weten dan kinderen? Door deze vragen te stellen bereiden wij kinderen voor op de wereld waar polarisatie heerst, maar het van belang is dat wij in gesprek blijven. Juist als we het niet met elkaar eens zijn.

Credits
* Regie: Suzan van der Poel
* Tekst: Tabe Bosma
* Productie: Mikkie Tollenaar
* Spel: Nelleke Bekkers, Luc Laport & Sandy Seifert

Wist je dat mensen afstammen van vogels? Wist je dat je appels prima met peren kan vergelijken? Wist je dat paarden je alleen verstaan als je Duits spreekt? “Hallo ich bin ein Pferd.” Wist je dat de eerste grap over poep gevonden is in een grotschildering in België? En wist je dat als je alle koelkasten ter wereld zou opstapelen, je een hapje uit de maan zou kunnen nemen? En wist je dat, als je maar vaak genoeg “wist je dat” zegt, mensen alles geloven wat je zegt? Wist je dat? Of denk je dat ik een leugenaar ben?

InRONDE 1 (8+) staan twee moeders tegenover elkaar in een flitsende boks battle. Maar ze vechten niet. Zodra de bel klinkt, gaan zij in discussie. Hun kind heeft gelogen en dat mag natuurlijk niet. Maar is liegen altijd zo slecht? Door middel van situaties en dilemma’s komen ze erachter dat het helemaal niet zo simpel is om iets als ‘goed’ of ‘fout’ te bestempelen. Het is maar goed dat niet iedereen altijd eerlijk is, toch? Verhalen worden zó veel beter als je een klein verzins- eh… detail toevoegt.

Biografie
OPSTOOT (2024, Utrecht) is een jeugdtheatergroep die is ontstaan naar aanleiding van de derdejaars voorstelling van Suzan van der Poel op de HKU. Tijdens haar studie Docent Theater heeft zij zich veel beziggehouden met de methodiek Filosoferen met kinderen. Als theaterdocent op scholen ziet ze dat kinderen leren denken in ‘goed’ en ‘fout’. Maar niet alles heeft een eenduidig antwoord. OPSTOOT probeert de filosoof in het kind aan te wakkeren. Kinderen zijn van nature vragenstellers en bekijken de dingen met een open blik.

Maar wanneer alle feitelijke schoolkennis het hoofd in gaat, verdwijnt de abstractie en creativiteit. OPSTOOT probeert dit te behouden door voorstellingen te maken zonder antwoord. Door middel van vragen die wij als volwassenen hebben, nemen we kinderen serieus in hun denkvermogen. Want wie heeft bepaald dat volwassenen meer weten dan kinderen? Door deze vragen te stellen bereiden wij kinderen voor op de wereld waar polarisatie heerst, maar het van belang is dat wij in gesprek blijven. Juist als we het niet met elkaar eens zijn.

Credits
* Regie: Suzan van der Poel
* Tekst: Tabe Bosma
* Productie: Mikkie Tollenaar
* Spel: Nelleke Bekkers, Luc Laport & Sandy Seifert

Wist je dat mensen afstammen van vogels? Wist je dat je appels prima met peren kan vergelijken? Wist je dat paarden je alleen verstaan als je Duits spreekt? “Hallo ich bin ein Pferd.” Wist je dat de eerste grap over poep gevonden is in een grotschildering in België? En wist je dat als je alle koelkasten ter wereld zou opstapelen, je een hapje uit de maan zou kunnen nemen? En wist je dat, als je maar vaak genoeg “wist je dat” zegt, mensen alles geloven wat je zegt? Wist je dat? Of denk je dat ik een leugenaar ben?

InRONDE 1 (8+) staan twee moeders tegenover elkaar in een flitsende boks battle. Maar ze vechten niet. Zodra de bel klinkt, gaan zij in discussie. Hun kind heeft gelogen en dat mag natuurlijk niet. Maar is liegen altijd zo slecht? Door middel van situaties en dilemma’s komen ze erachter dat het helemaal niet zo simpel is om iets als ‘goed’ of ‘fout’ te bestempelen. Het is maar goed dat niet iedereen altijd eerlijk is, toch? Verhalen worden zó veel beter als je een klein verzins- eh… detail toevoegt.

Biografie
OPSTOOT (2024, Utrecht) is een jeugdtheatergroep die is ontstaan naar aanleiding van de derdejaars voorstelling van Suzan van der Poel op de HKU. Tijdens haar studie Docent Theater heeft zij zich veel beziggehouden met de methodiek Filosoferen met kinderen. Als theaterdocent op scholen ziet ze dat kinderen leren denken in ‘goed’ en ‘fout’. Maar niet alles heeft een eenduidig antwoord. OPSTOOT probeert de filosoof in het kind aan te wakkeren. Kinderen zijn van nature vragenstellers en bekijken de dingen met een open blik.

Maar wanneer alle feitelijke schoolkennis het hoofd in gaat, verdwijnt de abstractie en creativiteit. OPSTOOT probeert dit te behouden door voorstellingen te maken zonder antwoord. Door middel van vragen die wij als volwassenen hebben, nemen we kinderen serieus in hun denkvermogen. Want wie heeft bepaald dat volwassenen meer weten dan kinderen? Door deze vragen te stellen bereiden wij kinderen voor op de wereld waar polarisatie heerst, maar het van belang is dat wij in gesprek blijven. Juist als we het niet met elkaar eens zijn.

Credits
* Regie: Suzan van der Poel
* Tekst: Tabe Bosma
* Productie: Mikkie Tollenaar
* Spel: Nelleke Bekkers, Luc Laport & Sandy Seifert

Wist je dat mensen afstammen van vogels? Wist je dat je appels prima met peren kan vergelijken? Wist je dat paarden je alleen verstaan als je Duits spreekt? “Hallo ich bin ein Pferd.” Wist je dat de eerste grap over poep gevonden is in een grotschildering in België? En wist je dat als je alle koelkasten ter wereld zou opstapelen, je een hapje uit de maan zou kunnen nemen? En wist je dat, als je maar vaak genoeg “wist je dat” zegt, mensen alles geloven wat je zegt? Wist je dat? Of denk je dat ik een leugenaar ben?

InRONDE 1 (8+) staan twee moeders tegenover elkaar in een flitsende boks battle. Maar ze vechten niet. Zodra de bel klinkt, gaan zij in discussie. Hun kind heeft gelogen en dat mag natuurlijk niet. Maar is liegen altijd zo slecht? Door middel van situaties en dilemma’s komen ze erachter dat het helemaal niet zo simpel is om iets als ‘goed’ of ‘fout’ te bestempelen. Het is maar goed dat niet iedereen altijd eerlijk is, toch? Verhalen worden zó veel beter als je een klein verzins- eh… detail toevoegt.

Biografie
OPSTOOT (2024, Utrecht) is een jeugdtheatergroep die is ontstaan naar aanleiding van de derdejaars voorstelling van Suzan van der Poel op de HKU. Tijdens haar studie Docent Theater heeft zij zich veel beziggehouden met de methodiek Filosoferen met kinderen. Als theaterdocent op scholen ziet ze dat kinderen leren denken in ‘goed’ en ‘fout’. Maar niet alles heeft een eenduidig antwoord. OPSTOOT probeert de filosoof in het kind aan te wakkeren. Kinderen zijn van nature vragenstellers en bekijken de dingen met een open blik.

Maar wanneer alle feitelijke schoolkennis het hoofd in gaat, verdwijnt de abstractie en creativiteit. OPSTOOT probeert dit te behouden door voorstellingen te maken zonder antwoord. Door middel van vragen die wij als volwassenen hebben, nemen we kinderen serieus in hun denkvermogen. Want wie heeft bepaald dat volwassenen meer weten dan kinderen? Door deze vragen te stellen bereiden wij kinderen voor op de wereld waar polarisatie heerst, maar het van belang is dat wij in gesprek blijven. Juist als we het niet met elkaar eens zijn.

Credits
* Regie: Suzan van der Poel
* Tekst: Tabe Bosma
* Productie: Mikkie Tollenaar
* Spel: Nelleke Bekkers, Luc Laport & Sandy Seifert