Een zekere melancholie maakt zich van ons meester. De laatste dag van Delft Fringe 2014. Met een stralende zon als welkome partner. De laatste tocht langs legio voorstellingen in de binnenstad van Delft.
De reis begint op het Agnietenpadplein. Prachtplek voor een voorstelling. Raymon speelt er. Als Held. Hij geeft een hilarische uitleg over Larp. Weglopen is geen optie. Raymon zuigt je mee en met lachkramp in de kaken wandel je naar de volgende act. Het Meemaaktheater in de Doelentuin. Net als vorig jaar trakteren ze de kinderen op een vrolijke voorstelling vol creatieve vondsten. En omdat ook de vaders en moeders een rol krijgen, kijken de kids hun ogen uit.
Het Koningshuys staat op een mooie plek op de Markt. Een vol terras kijkt en luistert naar een optreden van Writersday. De man hierachter, Sjoerd Hoogma, speelt mooie liedjes op gitaar en krijgt de handen op elkaar. Het applaus dat Sanne Schuhmacher krijgt in de tuin bij Kadmium schalt nog na in Delft. Ze vertelt boeiende verhalen en speelt op haar harp werkelijk oorstrelende liedjes. Net als Some Kind of Firerose, het duo dat café De Klomp volledig stil speelt.
Voor de deur van het Kaartenhuys warmt de jonge band Destructive Penguins zich op. Wanneer ze beginnen met spelen, akoestisch, stroomt het pleintje ervoor langzaam vol. De zon blijft zich roeren, ijsjes komen voorbij, koude drankjes. Een heerlijk festivalsfeertje. Maar het einde is dichtbij. De laatste, zeer prettige loodjes zijn voor Maaike Breijman die haar liedjes speelt in een bomvolle Stadsboerderij. De clowns van Cosa Nosa wandelen terug naar het Rietveld Theater, de muzikanten pakken hun instrumenten in, de theatermensen bouwen hun decor af.
Delft Fringe 2014 is klaar. Het was mooi. Heel mooi.
.jpg)
.png)
.png)