Recensies dinsdag 9 juni 2015 .

Nog één keer trekt Mascha van Rhee langs een aantal voorstellingen op Delft Fringe. Haar avondtocht op dinsdag 9 juni brengt haar bij Theatergroep Paradox. Jeroen Bloemhoff, Het Kunstapparaat en UGO.

– door Mascha van Rhee

Mijn avond begint met de voorstelling van Theatergroep Paradox. ‘De Blinden’ gaat over 4 blinden die achter zijn gelaten door een priester op een eiland en wachten totdat ze worden opgehaald om terug naar het gesticht te gaan. De thematiek van de voorstelling is interessant, het toont de kwetsbaarheid van de mens zodra hij/zij één van haar zintuigen kwijt raakt. Er zitten mooie zinnen in zoals: ‘wie lief wil hebben, moet kunnen zien’ of ‘om te kunnen huilen moet je kunnen zien’. Vooral de twee oudere spelers zijn sterk in hun spel, de jongeren kan ik helaas erg slecht verstaan. Wat ook niet meehelpt is dat de techniek boven door de voorstelling heen praat, jammer! Hierdoor heb ik niet alles van de voorstelling meegekregen.

Vervolgens bezoek ik Jeroen Bloemhoff met zijn cabaretvoorstelling ‘Ja, maar met dubbel F’. Zijn stuk gaat over herkenbare dagelijkse dingen: de zoektocht naar geluk, Facebook, seks en tinder. Het is te merken dat Jeroen best zenuwachtig is. Hij heeft een aantal goed bedachte grappen (een baard die bestaat uit ‘eilandjes’ noemt hij een Indonesië-baard), maar de grappen komen niet over op het publiek. Dit is jammer, want het is toch altijd een beetje ongemakkelijk als er bijna niemand lacht bij een cabaretvoorstelling. Zijn stuk heeft absoluut potentie, maar de grappen komen er nu net te nonchalant uit.

De volgende voorstelling die ik zie was ‘EXITUS IN DUBIO EST’ van Het Kunstapparaat. De voorstelling moest noodgedwongen een uur voor speeltijd van locatie wisselen. Ze komen terecht in de Koepoort. Hoewel het erg stressvol is om op het laatste moment nog te verplaatsen, was dit een perfecte locatie voor het stuk. Als publiek zijn wij de dolende zielen die wachten voor de hemelpoort, waar Petrus besluit of wij naar de hemel gaan of naar de hel. Tijdens het wachten mogen wij nog een drankje drinken in het café van Petra, die achter de bar staat van de Koepoort. De twee acteurs spelen erg sterk en het stuk is perfect als locatievoorstelling in een café. Ze maken optimaal gebruik van de ruimte, zonder onzichtbaar te worden voor het publiek. De voorstelling zit goed in elkaar en is een goede mix van tragedie met komedie. Een echte aanrader!

Als laatste zie ik UGO, een singer-songwriterduo met aanstekelijke liedjes. Tussen de liedjes door vertellen ze op humoristische wijze hoe ze elkaar hebben leren kennen en een band hebben gevormd. De stemmen van de mannen vullen elkaar mooi aan en zijn prettig om naar te luisteren. De één speelt piano, de ander gitaar. UGO maakt vrolijke nummers met sterke teksten. Een fijne afsluiter van alweer mijn laatste avond op Delft Fringe.