Wie stonden er eerder op Delft Fringe? De komende tijd stellen we een aantal artiesten aan je voor. Zij vertellen hun ervaringen met het theaterfestival en wat het hen heeft opgeleverd. De zesde in de serie is Janneke Jager.
Janneke Jager speelde in 2012 en 2013 op Delft Fringe. Ze vertelt: “Aan beide keren dat ik meedeed aan heb ik warme herinneringen. Het was voor mij een eerste kennismaking met zo’n intieme vorm van optreden, zo bij mensen thuis. Tussen de kamerplanten en met poezen die bij mensen op schoot springen. Ik vond dat spannender dan spelen in een theater.”
“Van de eerste keer in 2012 herinner ik me dat het een tropische week was. Delft zinderde in de warmte, en mensen bleven lang op terrasjes zitten. Dat hield in dat ik in het – overigens heel bijzondere – poppentheater Madame de Berry de eerste keer speelde voor vijf mensen. En overal stonden de ramen en deuren open, dus je hoorde aan alle kanten theater en muziek door de stad klinken. Geweldig, toch? Het jaar daarna stroomde het overigens van de regen; een grote tegenstelling. Maar het Delftse publiek bleef onverminderd enthousiast.”
“Aan Delft Fringe hield ik behalve die bijzondere herinneringen ook een portie ervaring over. Ik laat me sindsdien niet meer zo snel van de wijs brengen als ik op een ‘aparte’ plek sta of maar 5 mensen voor me heb. Het leert je om flexibel te zijn en met minimale middelen toch een maximaal resultaat te halen, een soort cadeautje aan een kleine groep mensen die daar voor jou zitten. Daarom zou ik beginnende theatermakers of muzikanten echt aanraden om mee te doen. Niet alleen voor de sfeer, maar ook als leerschool. Sterker nog; ik vond het zó leuk dat ik me ook heb opgegeven voor de 5e editie. Ook die wordt vast weer heel bijzonder. Dus bring it on!”
Janneke speelt momenteel haar voorstelling ‘Jaagt!’ op diverse plekken in Nederland. Over ‘Jaagt!’: Janneke wijkt af. Van gebaande paden, van de massa en van de norm. Dat is niet altijd even makkelijk. Maar wie bepaalt die norm eigenlijk? Op haar (nep) slangenleren laarsjes volgt ze haar eigen koers. Of doet een poging daartoe, slalommend langs ouder wordende ouders, zingevings gezeur en vieze oude mannen. Kortom, ze jaagt. Maar op wat? Gewapend met haar roze ukelele of van achter de piano legt Janneke alles op tafel. Soms onthutsend, soms ontroerend, soms pijnlijk herkenbaar. En soms een beetje vies. Een voorstelling over het luisteren naar je hart. Of oude cassettebandjes…
Janneke Jager schopte het in februari 2015 als enige vrouw tot de laatste acht deelnemers aan het VARA Leids Cabaretfestival en won in 2013 de Publieksprijs van het Utrechts Cabaretfestival. Janneke wisselt ontnuchterende (of nuchtere) humor af met gevoelige liedjes op de piano of grappige liedjes op haar ‘signature’ roze ukelele. Ze is, zoals ze het zelf omschrijft ‘een drama Queen met een vleugje Groningse nuchterheid’. Ze krijgt theater- en regieadviezen van cabaretiers Erik van Muiswinkel en Onno Innemee. In 2013 werd ze aangenomen op de Comedy Academy, o.l.v. Leon van der Zanden.