In het woonhuis op de Oostsingel word ik hartelijk ontvangen door de gastheer die mij een glas witte wijn aanbiedt. De huiskamer is omgetoverd tot intiem theatertje, waar de keuken als coulisse dient. We zijn omringd door boeken, Afrikaanse maskers en schilderijen wanneer Jannes Laven zijn entrée maakt. Niet zomaar een entrée, hij geeft meteen vol gas en doet zelfs een paar push-ups. Maar zo overdreven energiek is hij niet, geeft hij toe.
Jannes heeft een tengere gestalte en halflang krullend haar. Hij draagt een mouwloze top, een lichtkleurige broek en enkellaarzen met hoge hakken. Hij heeft getwijfeld of hij de hakken aan zou trekken, want hij kreeg op het laatste moment last van ‘mannelijkheid’. Misschien moet hij dan weer teveel uitleggen, terwijl dat uitleggen eigenlijk niet nodig is.
Vanaf het eerste moment is er een geweldige chemie tussen Jannes en het publiek. Er vindt volop interactie plaats. Spontaan en niet geforceerd.
Niet laten merken dat je gay bent
Jannes schetst een beeld van hoe mannen zich gedragen in de buurt van andere mannen. Dan gaat er altijd iets stuk én er worden scheten gelaten. In een mannengroep moet je vooral laten merken dat je níet gay bent.
Ook Jannes was bang zijn mannelijkheid kwijt te raken. Vooral omdat hij niet zo typisch mannelijk is. ‘Hannah Montana’, een serie waar hij in zijn jeugd naar keek, sprak hem aan. Wellicht vanwege het dubbelleven dat Hannah leidde. Dat had hij ook, want hij kleedde zich graag in meisjeskleding.
Serieuze vragen en een hoge grapdichtheid
Jannes vraagt zich af wat de definitie is van een ‘echte man’. Bestaan die eigenlijk wel? En waarom wil hij zo graag weten of het niet te ‘gay’ is wanneer hij een oorbel in zijn linkeroor draagt. Is het nodig om elke keer weer uit de kast te komen als heteroseksuele man die soms vrouwenkleding draagt. Het zijn serieuze vragen, maar door Jannes verteld met lichtheid, gevoel voor zelfspot en een hoge grapdichtheid.
Jannes Laven maakt cabaret in de traditie van Wim Sonneveld, Paul van Vliet en Youp van ’t Hek. Youp hing onlangs zijn bretels aan de wilgen. Het wordt nu tijd voor een generatie cabaretiers die fijnbesnaard, doch niet zoetsappig is. Iemand zoals Jannes Laven.
- Tekst: Delft Fringe Reporter Marie-Jet Eckebus
- Foto: Jurjen Bolsenbroek
.jpg)
.png)
.png)
