Het collectief NEUSWIJS speelt in een basisschoolgebouw met allerlei groen tinten; net zoals hun decor. Het decor bestaat uit 50 groene kratten die in het komende halfuur een ode aan de verveling en beleving zullen zijn. Het is een 4+ voorstelling waarvan je kan zeggen dat het een bewerking van “Wachten op Godot” Junior is. Een ode is het zeker!
Even wachten
Brain Verhagen speelt de marktman wiens kratten moeten worden opgehaald, maar degene die het moet komen halen heeft vertraging opgelopen. Er worden nauwelijks woorden gebruikt, maar na het telefoontje is het enorm duidelijk dat Verhagen nog wel even kan wachten. Verhagen verveelt zich. Toch lopen er verschillende mensen voorbij. De marktman speelt met de kratten, zijn hoofd blijft zitten en wanneer Boaz van Rooij hem tegenkomt schrikken ze zich rot; tot grote lol van de kinderen op de eerste rij.
Totdat een deuntje het startschot van de verbeelding betekent. De kratjes komen tot leven, het zijn vriendelijke groene monsters. De fantasie gaat los en niets aan het wachten lijkt saai. De kratten komen wat omhoog, hebben een oog en groene armen. De marktman is er overduidelijk van onder de indruk. Elke keer als de monsters weer verdwijnen start een nieuwe ontmoeting tussen Verhagen, van Rooij en Florien Berden. Berden valt overigens in, die goed meegaat met de anderen.
Krattenmonsters
Elke ronde van ontmoetingen komt er een vuilnisvrouw langs die van alles wil opruimen. “Een ronde” die telkens wordt opgebouwd uit dezelfde elementen; het einde altijd met het komen en gaan van de krattenmonsters en een telefoontje dat het wachten nog even gaat duren. Alles wat in een nieuwe ronde gebeurt lijkt zich verder te vergroten: de vuilniszak groeit zo erg dat het uiteindelijk zelf een vuilniszak wordt. Dat leidt tot een hilarische en lieve dans tussen de vuilniszak en de marktman. De hardloper rent harder. De pakketbezorger wordt zelf een pakket, die verstoppertje wil gaan spelen met de marktman. En de marktman wordt zelf onderdeel van het krattenmonster. Ondanks dat deze theatrale regels zo duidelijk zijn gezet, verveelt het nooit. De verbeelding komt tot een einde wanner dat de kratten kunnen worden opgehaald. Dan verdwijnt met enige treurnis de verveling.
Feestje voor Verveling
NEUSWIJS gaat goed om met de spanningsboog van de kinderen en laat hun verbeelding de vrije loop. De theatrale taal en ruimte die wordt gezet aan het begin van de voorstelling is duidelijk en daardoor zijn woorden op geen enkel moment nodig voor duiding. Het is een feestje voor de verveling waar je als kinderen en volwassen even geheel mee mag in de verbeeldingswereld van Neuswijs.
- NEUSWIJS met 'Ik wacht hier wel even' gezien op 31 mei 2025 in de Cornelis Musiusschool in Delft.
- Tekst: Roosmarijn Brans
- Foto: NEUWSWIJS in de Cornelis Musiusschool. Maurice Gemmeke.
