Programma 2024 .

‘Iraqi Bodies’ is een fysieke en audiovisuele voorstelling over de sporen van migratie op het lichaam. Dansmaker Liza Sulaiman heeft in samenwerking met danser Ali Zanad onderzocht hoe drastisch veranderende texturen van veiligheid, landschappen, geschiedenis en culturele narratieven zich onderhuids nestelen tot een fragmentarische ervaring van de identiteit.

Reis af naar een poëtisch universum onder de Arabische teksten van schrijver Khazal Al-Majidi, waar het lichaam rouwt om een utopisch verleden en transformeert tot het dystopische landschap dat ooit thuis was. Waar heden, verleden en ver afstaande ruimtes samensmelten tot een onheilspellend schouwspel. Bewegend tussen hier en daar, tussen nu en toen.

In Iraqi Bodies wordt je geleid door de rouwgevoelens van kunstenaars van Irakese komaf. Maar het is een ode aan íeder lichaam dat gedwongen is om te vluchten en het vertrouwde achter zich te laten.

Iraqi Bodies is a physical and audiovisual performance about the traces of migration on the body. Dance maker Liza Sulaiman researched, in collaboration with dancer Ali Zanad, how drastically changing textures of safety, landscapes, history and cultural narratives nestle into a fragmentary sense of identity.

Travel to a poetic universe among the Arabic texts of writer Khazal Al-Majidi, where the body mourns an utopian past and morphs into the dystopian landscape that was once called home. Where present, past and spaces merge into an ominous spectacle. Moving between here and there, between now and then.

In Iraqi Bodies you are guided through the experiences of grief of artists of Iraqi descent. But it's an ode to all bodies forced to flee their homeland leaving the familiar behind.

أداء جسدي وسمعي بصري حول آثار الهجرة على الجسد. السفر في عالم شاعري حيث ينعى الجسد ماضيًا طوباويًا ويتحول إلى مشهد بائس كان في يوم من الأيام وطنًا. التنقل بين هنا وهناك، بين الحاضر والماضي.

Credits

• Choreograaf en performer: Liza Sulaiman
• (Audiovisuele) performer / Co-creator : Ali Zanad
• Tekst: Khazal Al-Majidi
• Muziek / soundtrack: Senyawa - Menuju Muara (fatalism remix)
• Artistiek advies en coaching: Suzy Blok
• Dramaturgisch advies: Astrid Klein Haneveld, Sophie Cohlen
• Fotograaf: Alwin Poiana
• Mede mogelijk gemaakt door ICK Dans

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

Studium Generale
Studium Generale and Delft Fringe team-up for this in-depth program. The starting point of this session is the performance 'Iraqi bodies' by dance maker Liza Sulaiman, about immigration and identity, which you can watch before (8 p.m.) or after (10 p.m.) this talk.

When you leave your home, do you leave a part of yourself behind? Join us for an evening of dance and an exploration of how traumatic events can fracture your identity.

Liza created this performance in collaboration with dancer Ali Zanad, who escaped from Baghdad to the Netherlands with his family when he was twelve. Ali is a constant, indirect presence within the performance. The audience hears Ali reading the Arabic poems of his father Khazal Al-Majidi. They also see fragments of Ali's body when Liza scans her body with a tablet, like a landscape that gradually unfolds. We zoom in on the physical surface; the tightening muscles, veins, and scars. Finally, they see the mouth that reads his father's poems.

Discussion and reflection with Studium Generale

Turn from audience to contributor! Share your experiences as we explore the rich themes in Liza’s performance. In conversation with the performer and a researcher, we will try to work out what it takes for someone to feel like they belong.

Entrance is free, but if you want to be assured of a spot reserve a ticket, because full = full.

For the performance 'Iraqi bodies' you need a separate ticket. You can buy a ticket for this performance by Liza Sulaiman here.

The main language of this event is English.

‘Iraqi Bodies’ is een fysieke en audiovisuele voorstelling over de sporen van migratie op het lichaam. Dansmaker Liza Sulaiman heeft in samenwerking met danser Ali Zanad onderzocht hoe drastisch veranderende texturen van veiligheid, landschappen, geschiedenis en culturele narratieven zich onderhuids nestelen tot een fragmentarische ervaring van de identiteit.

Reis af naar een poëtisch universum onder de Arabische teksten van schrijver Khazal Al-Majidi, waar het lichaam rouwt om een utopisch verleden en transformeert tot het dystopische landschap dat ooit thuis was. Waar heden, verleden en ver afstaande ruimtes samensmelten tot een onheilspellend schouwspel. Bewegend tussen hier en daar, tussen nu en toen.

In Iraqi Bodies wordt je geleid door de rouwgevoelens van kunstenaars van Irakese komaf. Maar het is een ode aan íeder lichaam dat gedwongen is om te vluchten en het vertrouwde achter zich te laten.

Iraqi Bodies is a physical and audiovisual performance about the traces of migration on the body. Dance maker Liza Sulaiman researched, in collaboration with dancer Ali Zanad, how drastically changing textures of safety, landscapes, history and cultural narratives nestle into a fragmentary sense of identity.

Travel to a poetic universe among the Arabic texts of writer Khazal Al-Majidi, where the body mourns an utopian past and morphs into the dystopian landscape that was once called home. Where present, past and spaces merge into an ominous spectacle. Moving between here and there, between now and then.

In Iraqi Bodies you are guided through the experiences of grief of artists of Iraqi descent. But it's an ode to all bodies forced to flee their homeland leaving the familiar behind.

أداء جسدي وسمعي بصري حول آثار الهجرة على الجسد. السفر في عالم شاعري حيث ينعى الجسد ماضيًا طوباويًا ويتحول إلى مشهد بائس كان في يوم من الأيام وطنًا. التنقل بين هنا وهناك، بين الحاضر والماضي.

Credits

• Choreograaf en performer: Liza Sulaiman
• (Audiovisuele) performer / Co-creator : Ali Zanad
• Tekst: Khazal Al-Majidi
• Muziek / soundtrack: Senyawa - Menuju Muara (fatalism remix)
• Artistiek advies en coaching: Suzy Blok
• Dramaturgisch advies: Astrid Klein Haneveld, Sophie Cohlen
• Fotograaf: Alwin Poiana
• Mede mogelijk gemaakt door ICK Dans

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

In deze voorstelling verkennen we de connectie tussen ademhaling, beweging en persoonlijke groei, vanuit het concept consistentie. De dansers zoeken hun fysieke en emotionele grenzen op binnen de urban en hedendaagse dans. Ondersteund en versterkt door live elektronische muziek. De dans is rauw en vol krachtige bewegingen die de veerkracht van het menselijk bestaan belichamen.

De adem vormt de kern van ons wezen. Het is de motor van zowel innerlijke als uiterlijke beweging. Een constante stroom die ons voortbeweegt, zelfs wanneer we ons er niet van bewust zijn. Vanuit adem ontstaat groei en groei ontstaat in tijd. Elke ademhaling dient als een herinnering aan de groei die mogelijk is.

Consistentie is een confrontatie met de donkere primitieve kant van het leven, maar ook een viering van de onverwoestbare wil om te leven en te blijven ademen, zelfs te midden van chaos en onzekerheid. Geef je op of zet je door?

In this performance, we explore the connection between breathing, movement and personal growth, based on the concept of consistency. The dancers explore their physical and emotional limits within urban and contemporary dance. Supported and enhanced by live electronic music. The dance is raw and full of powerful movements that embody the resilience of human existence.

Breath is at the core of our being. It is the engine of both inner and outer movement. A constant flow that moves us forward even when we are not aware of it. From breath arises growth, and growth arises in time. Each breath serves as a reminder of the growth that is possible.

Consistency is a confrontation with the dark primitive side of life, but also a celebration of the indestructible will to live and keep breathing, even in the midst of chaos and uncertainty. Do you give up or persevere?

Credits

• Maker en performer: Evelien Terwijn en Joy Bots
• Live muziek: Locuchu, Dylan Kuyper
• Fotograaf: ISNESS

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram

In deze voorstelling verkennen we de connectie tussen ademhaling, beweging en persoonlijke groei, vanuit het concept consistentie. De dansers zoeken hun fysieke en emotionele grenzen op binnen de urban en hedendaagse dans. Ondersteund en versterkt door live elektronische muziek. De dans is rauw en vol krachtige bewegingen die de veerkracht van het menselijk bestaan belichamen.

De adem vormt de kern van ons wezen. Het is de motor van zowel innerlijke als uiterlijke beweging. Een constante stroom die ons voortbeweegt, zelfs wanneer we ons er niet van bewust zijn. Vanuit adem ontstaat groei en groei ontstaat in tijd. Elke ademhaling dient als een herinnering aan de groei die mogelijk is.

Consistentie is een confrontatie met de donkere primitieve kant van het leven, maar ook een viering van de onverwoestbare wil om te leven en te blijven ademen, zelfs te midden van chaos en onzekerheid. Geef je op of zet je door?

In this performance, we explore the connection between breathing, movement and personal growth, based on the concept of consistency. The dancers explore their physical and emotional limits within urban and contemporary dance. Supported and enhanced by live electronic music. The dance is raw and full of powerful movements that embody the resilience of human existence.

Breath is at the core of our being. It is the engine of both inner and outer movement. A constant flow that moves us forward even when we are not aware of it. From breath arises growth, and growth arises in time. Each breath serves as a reminder of the growth that is possible.

Consistency is a confrontation with the dark primitive side of life, but also a celebration of the indestructible will to live and keep breathing, even in the midst of chaos and uncertainty. Do you give up or persevere?

Credits

• Maker en performer: Evelien Terwijn en Joy Bots
• Live muziek: Locuchu, Dylan Kuyper
• Fotograaf: ISNESS

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram

Het begint met een zwangerschapstest. Een positieve uitslag. Twee streepjes, een plusje of een ander symbooltje. Wat voor soort symbooltje het in ons geval was, weet ik niet. Mijn uitslag was geen symbooltje. Mijn uitslag was een telefoongesprek.

Als het over abortus gaat, dan praten we meestal over mensen met een baarmoeder. Dat mannen - en vooral mannen die wetten maken - zich niet moeten bemoeien met de keuze en het zelfbeschikkingsrecht. Maar zonder verwekkers hebben mensen met een baarmoeder geen ongewenste zwangerschap. Hoe ga je daarmee om als je niet degene bent die zwanger is? Wat als iemand de zwangerschap wil houden en de ander niet? Wat is de rol van de verwekker?

‘Verhalen van Verwekkers’ toont een onderzoek naar abortuservaringen van (ex)partners door een team ervaringsdeskundigen. Het resultaat is een dynamische montagevoorstelling met onder andere een basgitaar, een vaderschapstest, disco dance moves, frikandel of kroket, miscommunicatie en heel veel condooms.

It starts with a pregnancy test. A positive result. Two dashes, a plus or another symbol. I don't know what kind of symbol it was in our case. My positive result was not a symbol. My positive result was a phone call.

When it comes to abortion, we usually talk about people with a uterus. That men - and especially men who make laws - should not interfere with the choice and the right of self-determination. But without conceivers, people with a uterus do not have unwanted pregnancies. How do you deal with that when you're not the one who's pregnant? What if one person wants to keep the pregnancy and the other does not? What is the role of the begetter?

In ‘Verhalen van Verwekkers’ three men bring their personal experience with abortion to the stage. The result is a dynamic performance including a bass guitar, a paternity test, disco dance moves, frikandel or croquette, miscommunication and lots of condoms.

Credits

• Regie: Mystha Mandersloot
• Spel: Ard Kok, Bob Donkers, Remijn Weijdema,
• Productie: Bente de Bruijn
• Regie-assistent: Eva Molhoek
• Vormgeving: Ilse van Broekhoven
• Sound Design: Ard Kok
• Lichtontwerper / technisch producent: Maarten van Burken
• Dramaturgie: Nicole van Hoeve
• Marketing: Zoë Lodewijks
• Speciale dank: Sofie de Vroom
• Fotograaf: Sjoerd Derine
• Mede mogelijk gemaakt door: Janivo Stichting, Gemeente Utrecht en Delft Fringe Festival

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

Het begint met een zwangerschapstest. Een positieve uitslag. Twee streepjes, een plusje of een ander symbooltje. Wat voor soort symbooltje het in ons geval was, weet ik niet. Mijn uitslag was geen symbooltje. Mijn uitslag was een telefoongesprek.

Als het over abortus gaat, dan praten we meestal over mensen met een baarmoeder. Dat mannen - en vooral mannen die wetten maken - zich niet moeten bemoeien met de keuze en het zelfbeschikkingsrecht. Maar zonder verwekkers hebben mensen met een baarmoeder geen ongewenste zwangerschap. Hoe ga je daarmee om als je niet degene bent die zwanger is? Wat als iemand de zwangerschap wil houden en de ander niet? Wat is de rol van de verwekker?

‘Verhalen van Verwekkers’ toont een onderzoek naar abortuservaringen van (ex)partners door een team ervaringsdeskundigen. Het resultaat is een dynamische montagevoorstelling met onder andere een basgitaar, een vaderschapstest, disco dance moves, frikandel of kroket, miscommunicatie en heel veel condooms.

It starts with a pregnancy test. A positive result. Two dashes, a plus or another symbol. I don't know what kind of symbol it was in our case. My positive result was not a symbol. My positive result was a phone call.

When it comes to abortion, we usually talk about people with a uterus. That men - and especially men who make laws - should not interfere with the choice and the right of self-determination. But without conceivers, people with a uterus do not have unwanted pregnancies. How do you deal with that when you're not the one who's pregnant? What if one person wants to keep the pregnancy and the other does not? What is the role of the begetter?

In ‘Verhalen van Verwekkers’ three men bring their personal experience with abortion to the stage. The result is a dynamic performance including a bass guitar, a paternity test, disco dance moves, frikandel or croquette, miscommunication and lots of condoms.

Credits

• Regie: Mystha Mandersloot
• Spel: Ard Kok, Bob Donkers, Remijn Weijdema,
• Productie: Bente de Bruijn
• Regie-assistent: Eva Molhoek
• Vormgeving: Ilse van Broekhoven
• Sound Design: Ard Kok
• Lichtontwerper / technisch producent: Maarten van Burken
• Dramaturgie: Nicole van Hoeve
• Marketing: Zoë Lodewijks
• Speciale dank: Sofie de Vroom
• Fotograaf: Sjoerd Derine
• Mede mogelijk gemaakt door: Janivo Stichting, Gemeente Utrecht en Delft Fringe Festival

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

Scheten laten zonder gêne, vuurwerk afsteken, porno kijken en dingen slopen zonder reden. Als je ‘échte mannen’ bij elkaar zet is dit nog maar een fractie van wat je kunt verwachten.

Jannes vraagt zich af of dit nou wel nodig is, terwijl hij er zelf net zo hard aan mee doet. Want owee als je ook maar iets buiten de boot valt, dan hoor je er niet meer bij. “Begrijp mij niet verkeerd, ik heb niets tegen mannelijkheid, maar als het er is om iets anders te onderdrukken…”

In een tijd waarin toxic masculinity trending is en het maatschappelijke debat rondom gender overuren draait, probeert Jannes zijn plek te vinden. De waarheid ligt in het midden en het antwoord ‘Tussenin’.

Een coming (out) of age voorstelling over een échte man die het gevoel heeft steeds weer opnieuw te moeten uitkomen voor een onderwerp waar nog geen speciale feestdag voor is.

Farting without embarrassment, setting off fireworks, watching porn and demolishing things for no reason. If you put ‘real men’ together, this is only a fraction of what you can expect.

Jannes wonders if this is really necessary, while he himself participates just as much. Because if you are even slightly out of place, you no longer belong. "Don't get me wrong, I have nothing against masculinity, but if it's there to suppress something else..."

At a time when toxic masculinity is trending and the social debate around gender is working overtime, Jannes is trying to find his place. The truth lies in the middle and the answer "In between.

A coming (out) of age performance about a real man who feels he has to keep coming out on a subject for which there is no special holiday yet.

Credits

• Performer: Jannes Laven
• Fotograaf: Zelda Bonnet

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

Scheten laten zonder gêne, vuurwerk afsteken, porno kijken en dingen slopen zonder reden. Als je ‘échte mannen’ bij elkaar zet is dit nog maar een fractie van wat je kunt verwachten.

Jannes vraagt zich af of dit nou wel nodig is, terwijl hij er zelf net zo hard aan mee doet. Want owee als je ook maar iets buiten de boot valt, dan hoor je er niet meer bij. “Begrijp mij niet verkeerd, ik heb niets tegen mannelijkheid, maar als het er is om iets anders te onderdrukken…”

In een tijd waarin toxic masculinity trending is en het maatschappelijke debat rondom gender overuren draait, probeert Jannes zijn plek te vinden. De waarheid ligt in het midden en het antwoord ‘Tussenin’.

Een coming (out) of age voorstelling over een échte man die het gevoel heeft steeds weer opnieuw te moeten uitkomen voor een onderwerp waar nog geen speciale feestdag voor is.

Farting without embarrassment, setting off fireworks, watching porn and demolishing things for no reason. If you put ‘real men’ together, this is only a fraction of what you can expect.

Jannes wonders if this is really necessary, while he himself participates just as much. Because if you are even slightly out of place, you no longer belong. "Don't get me wrong, I have nothing against masculinity, but if it's there to suppress something else..."

At a time when toxic masculinity is trending and the social debate around gender is working overtime, Jannes is trying to find his place. The truth lies in the middle and the answer "In between.

A coming (out) of age performance about a real man who feels he has to keep coming out on a subject for which there is no special holiday yet.

Credits

• Performer: Jannes Laven
• Fotograaf: Zelda Bonnet

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.