In de voorstelling NU. kaart choreografe Maite Levy de steeds groeiende verwachtingen om te presteren aan. Met dansers Ina Ortega, Johanna Sauër en Marlene Klodwig heeft ze een gesprek geopend over prestatiedruk. Er is gewerkt aan het verwerken van ervaringen en streven naar balans vanuit het lichaam, vanuit de dans.

Een danstheatervoorstelling over druk die we in de maatschappij kunnen voelen. De druk om altijd maar hard te werken, stil zitten kan en mag niet meer. Wat betekent productiviteit? Welke waarde heeft geluk?

We voelen druk, durven soms niet meer te presteren, saboteren onze eigen kansen en isoleren onszelf steeds meer. In je eentje niks doen is beter dan falen, toch? Willen we koste wat het kost op de top komen? Wat is er eigenlijk op die top en waarom worden we zo gepusht daarheen te willen? We komen in opstand, tegen de maatschappij.. of tegen onszelf? Een voorstelling waar pijn en druk naar boven komen, samen met een enorm doorzettingsvermogen. De dansers gaan de confrontatie aan met zichzelf en elkaar. Op zoek naar vrijheid, motivatie, zelfverzekerheid en balans.

Drie dansers, in conflict met zichzelf en elkaar. In hetzelfde schuitje, met verschillende doelen. Ze zoeken een manier op elkaar te leunen, ondersteuning te bieden. Maar weet je zeker dat de ander je niet zal laten vallen, of jij de ander? Een spel tussen drie werelden, die dichterbij elkaar staan dan je misshcien zou verwachten.

Over Maite Levy

Een choreografe op zoek naar inhoudelijke beweging, beweging die voortkomt uit de danser. Ze werkt vanuit improvisatie en focussen op het eigen lichaam, om zo tot dansmateriaal te komen dat een boodschap kan dragen. Ze gaat een nauwe samenwerking aan met de dansers en daagt deze persoonlijk uit om een diepere laag in beweging op te zoeken.

Ben je geraakt, geërgerd of geamuseerd na het zien van een voorstelling die je zag tijdens het festival? Weet je niet zo goed waar 'm dat in zit? Geen nood, Anna helpt je graag met het vinden van woorden voor jouw ervaring in een 1-op-1 gesprek van 15 minuten. Want door ergens woorden aan te geven vind je betekenis. Je komt Anna tegen op verschillende plekken in de stad.

Dicht bij Anna is een 1-op-1-bezoekersprogramma dat schrijver en contextprogrammamaker Anna van der Kruis ontwikkelde met Theaterfestival Boulevard en dat zij de komende jaren op festivals verder ontwikkelt vanuit het Domein voor Kunstkritiek. Vorig jaar ging Anna tijdens de online editie van Delft Fringe Festival digitaal in gesprek met bezoekers, hier schreef ze een prachtig essay over dat ze voordroeg tijdens de publieksprijsuitreiking. Dit jaar is Anna terug en is ze live te vinden op het festival!

Je komt Anna tegen op verschillende plekken in de stad. Er zijn geen kosten verbonden aan een gesprek met Anna, loop dus gewoon eens langs bij haar.

Hallo daar! Wij zijn Collectief Opblotevoeten en we komen je halen! Met onze blote voeten bestormen wij nu het theaterveld. Met onze voorstelling ‘Zegt dit iets?’ doen wij een poging beelden te maken, te dansen, te creëren, onszelf te zijn, maar ook vooral jullie te vermaken en te overtuigen van onze boodschap. We pogen iets te zeggen, maar Zeg dit iets? En dit dan? En nu?

Als kunstenaar kun je een hele hoop zeggen. Je hebt alle mogelijkheden, maar waar ga je dan heen?

‘Theater is een spiegel van de werkelijkheid, dus vertel het maar. Onderwijs ons dan met die verheven wijsheid van je’.
-Nelson Mandela

Nou.. oké.. haalt diep adem daar gaan we dan.

Zegt dit iets is de eerste voorstelling van Collectief Opblotevoeten. Het is een beeldende performance waar de performers in constant contact met hun publiek, doormiddel van fysiek en grote rollen papier een zintuigelijke en speelse voorstelling neerzetten.

’T Collectief:
Job Griffijn – Maker, oprichter, speler en sexsymbool.
Jos Minnaar – Maker, oprichter, speler en veganist.
Lisa van Melsen – Maker, stuiterbal, oprichter en speler.
Deny Simic – Speler, stuiterbal 2.0 en spit vuur.
Niek Claessen – Technicus en Brabantse Sweatheart.

Met dank aan:
Yvonne van Beukering, Paul van de Waterlaat en Paulien Roelands

Over Collectief Opblotevoeten
Collectief Opblotevoeten is een performance collectief dat beeldende theatervoorstellingen maakt. Ze hebben net hun eerste voorstelling Zegt dit iets? gemaakt. Een voorstelling over de performer, het publiek en een hele hoop papier. Opblotevoeten speelt vanuit de impuls en de associatie om zo beelden te maken met lichaam en materiaal waar het publiek een herkenning of gevoel bij krijgt.

Podcast
Luister ook naar aflevering 4 van de Delft Fringe Festival podcast De Roze Hoed. Hierin is Collectief Opblotevoeten te gast en vertellen ze over hun voorstelling en makerschap.

Tijdens het festival vinden er dit jaar voor het eerst live Q&A's plaats na afloop van een voorstelling. Tijdens Questions & Answers leer je de makers en hun voorstelling nog beter kennen. We gaan samen met maker en publiek even kort inhoudelijk de diepte in na afloop van een voorstelling. Het is geheel vrijblijvend voor iedereen die hier behoefte aan heeft! Onder begeleiding van één van de festivalprogrammeurs vindt er na afloop van een voorstelling een kort gesprek plaats tussen makers en publiek. Waar heb je net naar gekeken, wat heb je ervaren en misschien heb je zelf nog vragen? De Q&A is hét moment om samen met andere bezoekers én de maker zelf na te praten over de voorstelling, het maakproces en de achterliggende ideeën. Er zijn geen kosten verbonden aan een Q&A, het is geheel vrijblijvend. Moet jij bijvoorbeeld snel door naar een volgende voorstelling, voel je dan ook niet bezwaard als je niet kan blijven na afloop voor de Q&A van de voorstelling. Maar heb je juist zin in verdieping, boek dan de voorstelling en blijf hangen voor de Q&A.

In de voorstelling NU. kaart choreografe Maite Levy de steeds groeiende verwachtingen om te presteren aan. Met dansers Ina Ortega, Johanna Sauër en Marlene Klodwig heeft ze een gesprek geopend over prestatiedruk. Er is gewerkt aan het verwerken van ervaringen en streven naar balans vanuit het lichaam, vanuit de dans.

Een danstheatervoorstelling over druk die we in de maatschappij kunnen voelen. De druk om altijd maar hard te werken, stil zitten kan en mag niet meer. Wat betekent productiviteit? Welke waarde heeft geluk?

We voelen druk, durven soms niet meer te presteren, saboteren onze eigen kansen en isoleren onszelf steeds meer. In je eentje niks doen is beter dan falen, toch? Willen we koste wat het kost op de top komen? Wat is er eigenlijk op die top en waarom worden we zo gepusht daarheen te willen? We komen in opstand, tegen de maatschappij.. of tegen onszelf? Een voorstelling waar pijn en druk naar boven komen, samen met een enorm doorzettingsvermogen. De dansers gaan de confrontatie aan met zichzelf en elkaar. Op zoek naar vrijheid, motivatie, zelfverzekerheid en balans.

Drie dansers, in conflict met zichzelf en elkaar. In hetzelfde schuitje, met verschillende doelen. Ze zoeken een manier op elkaar te leunen, ondersteuning te bieden. Maar weet je zeker dat de ander je niet zal laten vallen, of jij de ander? Een spel tussen drie werelden, die dichterbij elkaar staan dan je misshcien zou verwachten.

Over Maite Levy

Een choreografe op zoek naar inhoudelijke beweging, beweging die voortkomt uit de danser. Ze werkt vanuit improvisatie en focussen op het eigen lichaam, om zo tot dansmateriaal te komen dat een boodschap kan dragen. Ze gaat een nauwe samenwerking aan met de dansers en daagt deze persoonlijk uit om een diepere laag in beweging op te zoeken.

Hallo daar! Wij zijn Collectief Opblotevoeten en we komen je halen! Met onze blote voeten bestormen wij nu het theaterveld. Met onze voorstelling ‘Zegt dit iets?’ doen wij een poging beelden te maken, te dansen, te creëren, onszelf te zijn, maar ook vooral jullie te vermaken en te overtuigen van onze boodschap. We pogen iets te zeggen, maar Zeg dit iets? En dit dan? En nu?

Als kunstenaar kun je een hele hoop zeggen. Je hebt alle mogelijkheden, maar waar ga je dan heen?

‘Theater is een spiegel van de werkelijkheid, dus vertel het maar. Onderwijs ons dan met die verheven wijsheid van je’.
-Nelson Mandela

Nou.. oké.. haalt diep adem daar gaan we dan.

Zegt dit iets is de eerste voorstelling van Collectief Opblotevoeten. Het is een beeldende performance waar de performers in constant contact met hun publiek, doormiddel van fysiek en grote rollen papier een zintuigelijke en speelse voorstelling neerzetten.

’T Collectief:
Job Griffijn – Maker, oprichter, speler en sexsymbool.
Jos Minnaar – Maker, oprichter, speler en veganist.
Lisa van Melsen – Maker, stuiterbal, oprichter en speler.
Deny Simic – Speler, stuiterbal 2.0 en spit vuur.
Niek Claessen – Technicus en Brabantse Sweatheart.

Met dank aan:
Yvonne van Beukering, Paul van de Waterlaat en Paulien Roelands

Over Collectief Opblotevoeten
Collectief Opblotevoeten is een performance collectief dat beeldende theatervoorstellingen maakt. Ze hebben net hun eerste voorstelling Zegt dit iets? gemaakt. Een voorstelling over de performer, het publiek en een hele hoop papier. Opblotevoeten speelt vanuit de impuls en de associatie om zo beelden te maken met lichaam en materiaal waar het publiek een herkenning of gevoel bij krijgt.

Podcast
Luister ook naar aflevering 4 van de Delft Fringe Festival podcast De Roze Hoed. Hierin is Collectief Opblotevoeten te gast en vertellen ze over hun voorstelling en makerschap.

‘Nymphs’. Origineel mythische wezens die voorkwamen in bossen, beken, bergen en de zee. Ze stonden symbool voor de wilde, onberekenbare, daardoor juist zo pure schoonheid van de natuur. De nimf was de vertegenwoordiger van de vrijheid, van weelde en sensualiteit. Onstuitbaar verlangen is het noodlot dat eenieder te wachten staat die de nimf onder ogen komt. Een onontkoombare charme te danken aan hun identiteit: open eerlijkheid zoals die alleen in de natuur bestaat. Tegenwoordig is ‘nymph’ een denigrerende term voor een vrouwelijke verleidster. Een mannenverslindster die niet schroomt haar sensualiteit in te zetten om haar prooi te bemachtigen. Iemand waar je als man dus voor op moet passen. Maar wie zegt dat een man zelf geen ‘nymph’ kan zijn? Is sensualiteit echt zo gender-gebonden? En wat betekent dat eigenlijk: man of vrouw zijn?

In ‘Nymphs’ gaan vijf dansers op zoek naar hun eigen natuurlijke schoonheid, zoals in de mythes. Op zoek naar eerlijke identiteit. Maar is het wel zo makkelijk om te definiëren wie je echt bent? Hou je jezelf een spiegel voor, of spiegel je je constant aan de verwachtingen om je heen? De dansers zoeken naar vormen om uiting te geven aan hun genderidentiteit, maar blijken constant in gevecht met de norm. Een norm die eigenlijk alleen blijft bestaan door het onderling hooghouden van ieders vooroordelen. Is het mogelijk om dit soort hokjes te overstijgen, of kom je dan enkel in een nieuw hokje terecht? Verwikkeld in dit web van sociale constructies bewegen de dansers op weg naar verbinding.

Over Niek Wagenaar
Niek Wagenaar is een jonge danser en choreograaf uit Amsterdam. Vorige zomer studeerde hij af van de Urban Contemporary Dansopleiding aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten. Al tijdens zijn opleiding danste hij twee jaar bij gerenommeerd dansgezelschap Hofesh Shechter Company in Londen. Terug over de grens waagt hij de sprong als nieuwe maker. Het werk dat Niek maakt is vloeiend en organisch, sensueel maar krachtig, ritmisch spannend en rijk aan fysieke sensaties en beeldspraak. Samen met een internationale schare van enorm getalenteerde jonge dansers maakt hij debuut in het Nederlandse danslandschap met zijn voorstelling ‘Nymphs’.

Podcast
Luister ook naar aflevering 1 van de Delft Fringe Festival podcast De Roze Hoed. Hierin is Niek Wagenaar te gast en vertelt hij over zijn voorstelling en makerschap.

CREDITS
Concept en choreografie: Niek Wagenaar
Dansers: Filippo Gualandris, Charles Heinrich, Alice Sundara, Linde Wagemakers en Niek Wagenaar
Muziek: Brant Peije Teunis
Coaching: Jasper van Luijk en Anne Suurendonk
Zakelijk assistentie: Linde Wagemakers
Campagnebeeld: Polina Mirovskaya
Mede mogelijk gemaakt door: Amsterdams Fonds voor de Kunst, Janivo Stichting, Magnezy Dance Productions en Mittelfest2022

Hallo daar! Wij zijn Collectief Opblotevoeten en we komen je halen! Met onze blote voeten bestormen wij nu het theaterveld. Met onze voorstelling ‘Zegt dit iets?’ doen wij een poging beelden te maken, te dansen, te creëren, onszelf te zijn, maar ook vooral jullie te vermaken en te overtuigen van onze boodschap. We pogen iets te zeggen, maar Zeg dit iets? En dit dan? En nu?

Als kunstenaar kun je een hele hoop zeggen. Je hebt alle mogelijkheden, maar waar ga je dan heen?

‘Theater is een spiegel van de werkelijkheid, dus vertel het maar. Onderwijs ons dan met die verheven wijsheid van je’.
-Nelson Mandela

Nou.. oké.. haalt diep adem daar gaan we dan.

Zegt dit iets is de eerste voorstelling van Collectief Opblotevoeten. Het is een beeldende performance waar de performers in constant contact met hun publiek, doormiddel van fysiek en grote rollen papier een zintuigelijke en speelse voorstelling neerzetten.

’T Collectief:
Job Griffijn – Maker, oprichter, speler en sexsymbool.
Jos Minnaar – Maker, oprichter, speler en veganist.
Lisa van Melsen – Maker, stuiterbal, oprichter en speler.
Deny Simic – Speler, stuiterbal 2.0 en spit vuur.
Niek Claessen – Technicus en Brabantse Sweatheart.

Met dank aan:
Yvonne van Beukering, Paul van de Waterlaat en Paulien Roelands

Over Collectief Opblotevoeten
Collectief Opblotevoeten is een performance collectief dat beeldende theatervoorstellingen maakt. Ze hebben net hun eerste voorstelling Zegt dit iets? gemaakt. Een voorstelling over de performer, het publiek en een hele hoop papier. Opblotevoeten speelt vanuit de impuls en de associatie om zo beelden te maken met lichaam en materiaal waar het publiek een herkenning of gevoel bij krijgt.

Podcast
Luister ook naar aflevering 4 van de Delft Fringe Festival podcast De Roze Hoed. Hierin is Collectief Opblotevoeten te gast en vertellen ze over hun voorstelling en makerschap.

‘Nymphs’. Origineel mythische wezens die voorkwamen in bossen, beken, bergen en de zee. Ze stonden symbool voor de wilde, onberekenbare, daardoor juist zo pure schoonheid van de natuur. De nimf was de vertegenwoordiger van de vrijheid, van weelde en sensualiteit. Onstuitbaar verlangen is het noodlot dat eenieder te wachten staat die de nimf onder ogen komt. Een onontkoombare charme te danken aan hun identiteit: open eerlijkheid zoals die alleen in de natuur bestaat. Tegenwoordig is ‘nymph’ een denigrerende term voor een vrouwelijke verleidster. Een mannenverslindster die niet schroomt haar sensualiteit in te zetten om haar prooi te bemachtigen. Iemand waar je als man dus voor op moet passen. Maar wie zegt dat een man zelf geen ‘nymph’ kan zijn? Is sensualiteit echt zo gender-gebonden? En wat betekent dat eigenlijk: man of vrouw zijn?

In ‘Nymphs’ gaan vijf dansers op zoek naar hun eigen natuurlijke schoonheid, zoals in de mythes. Op zoek naar eerlijke identiteit. Maar is het wel zo makkelijk om te definiëren wie je echt bent? Hou je jezelf een spiegel voor, of spiegel je je constant aan de verwachtingen om je heen? De dansers zoeken naar vormen om uiting te geven aan hun genderidentiteit, maar blijken constant in gevecht met de norm. Een norm die eigenlijk alleen blijft bestaan door het onderling hooghouden van ieders vooroordelen. Is het mogelijk om dit soort hokjes te overstijgen, of kom je dan enkel in een nieuw hokje terecht? Verwikkeld in dit web van sociale constructies bewegen de dansers op weg naar verbinding.

Over Niek Wagenaar
Niek Wagenaar is een jonge danser en choreograaf uit Amsterdam. Vorige zomer studeerde hij af van de Urban Contemporary Dansopleiding aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten. Al tijdens zijn opleiding danste hij twee jaar bij gerenommeerd dansgezelschap Hofesh Shechter Company in Londen. Terug over de grens waagt hij de sprong als nieuwe maker. Het werk dat Niek maakt is vloeiend en organisch, sensueel maar krachtig, ritmisch spannend en rijk aan fysieke sensaties en beeldspraak. Samen met een internationale schare van enorm getalenteerde jonge dansers maakt hij debuut in het Nederlandse danslandschap met zijn voorstelling ‘Nymphs’.

Podcast
Luister ook naar aflevering 1 van de Delft Fringe Festival podcast De Roze Hoed. Hierin is Niek Wagenaar te gast en vertelt hij over zijn voorstelling en makerschap.

CREDITS
Concept en choreografie: Niek Wagenaar
Dansers: Filippo Gualandris, Charles Heinrich, Alice Sundara, Linde Wagemakers en Niek Wagenaar
Muziek: Brant Peije Teunis
Coaching: Jasper van Luijk en Anne Suurendonk
Zakelijk assistentie: Linde Wagemakers
Campagnebeeld: Polina Mirovskaya
Mede mogelijk gemaakt door: Amsterdams Fonds voor de Kunst, Janivo Stichting, Magnezy Dance Productions en Mittelfest2022

Hallo daar! Wij zijn Collectief Opblotevoeten en we komen je halen! Met onze blote voeten bestormen wij nu het theaterveld. Met onze voorstelling ‘Zegt dit iets?’ doen wij een poging beelden te maken, te dansen, te creëren, onszelf te zijn, maar ook vooral jullie te vermaken en te overtuigen van onze boodschap. We pogen iets te zeggen, maar Zeg dit iets? En dit dan? En nu?

Als kunstenaar kun je een hele hoop zeggen. Je hebt alle mogelijkheden, maar waar ga je dan heen?

‘Theater is een spiegel van de werkelijkheid, dus vertel het maar. Onderwijs ons dan met die verheven wijsheid van je’.
-Nelson Mandela

Nou.. oké.. haalt diep adem daar gaan we dan.

Zegt dit iets is de eerste voorstelling van Collectief Opblotevoeten. Het is een beeldende performance waar de performers in constant contact met hun publiek, doormiddel van fysiek en grote rollen papier een zintuigelijke en speelse voorstelling neerzetten.

’T Collectief:
Job Griffijn – Maker, oprichter, speler en sexsymbool.
Jos Minnaar – Maker, oprichter, speler en veganist.
Lisa van Melsen – Maker, stuiterbal, oprichter en speler.
Deny Simic – Speler, stuiterbal 2.0 en spit vuur.
Niek Claessen – Technicus en Brabantse Sweatheart.

Met dank aan:
Yvonne van Beukering, Paul van de Waterlaat en Paulien Roelands

Over Collectief Opblotevoeten
Collectief Opblotevoeten is een performance collectief dat beeldende theatervoorstellingen maakt. Ze hebben net hun eerste voorstelling Zegt dit iets? gemaakt. Een voorstelling over de performer, het publiek en een hele hoop papier. Opblotevoeten speelt vanuit de impuls en de associatie om zo beelden te maken met lichaam en materiaal waar het publiek een herkenning of gevoel bij krijgt.

Podcast
Luister ook naar aflevering 4 van de Delft Fringe Festival podcast De Roze Hoed. Hierin is Collectief Opblotevoeten te gast en vertellen ze over hun voorstelling en makerschap.