Programma 2024 .

Ga mee op een odyssee van de ziel met 'The Journey', een meeslepende dansvoorstelling die duisternis, humor en uiteindelijk de triomf van de menselijke geest met elkaar verweeft. Door middel van dynamische choreografie en meeslepende verhalen neemt 'The Journey' het publiek mee in een achtbaan van emoties, op zoek naar de universele zoektocht naar een doel, erbij horen en verlichting.

Te midden van de schaduwen komt een sprankje hoop tevoorschijn als de dansers in het hart van de nacht duiken, waar donkere humor en veerkracht in het aangezicht van tegenslag elkaar ontmoeten. In de pulserende ritmes van de stad vinden ze troost, bevrijding en uiteindelijk verlossing.

‘The Journey' is meer dan alleen een dansvoorstelling, het is een getuigenis van de veerkracht van de menselijke geest, een viering van de wendingen in het leven en een aangrijpende herinnering dat er zelfs in de donkerste tijden altijd licht te vinden is.

Deze voorstelling is een samenwerking tussen TU X en Delft Fringe Festival.

Embark on an odyssey of the soul with ‘The Journey’, a riveting dance performance that weaves together darkness, humour, and ultimately, the triumph of the human spirit. Through dynamic choreography and immersive storytelling, ‘The Journey’ takes the audience on a rollercoaster ride of emotions, exploring the universal quest for purpose, belonging, and enlightenment.

Amidst the shadows, a glimmer of hope emerges as the dancers delve into the heart of the night, where dark humour meets resilience in the face of adversity. In the pulsating rhythms of the city, they find solace, release, and ultimately, redemption.

‘The Journey’ is more than just a dance performance, it is a testament to the resilience of the human spirit, a celebration of life's twists and turns, and a poignant reminder that even in the darkest of times, there is always light to be found.

This performance is a collaboration between TU X and Delft Fringe Festival.

Credits

• Director/Choreographer: Neil Dolan
• Performers: Angelika Mentzelopoulou, Daria Pietruczynik, Lada Leidmane, Maria Marazioti, Sian Hallsworth, Sterre Koolstra, Zoe Gromotka, Zyanya Rabilotta

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

Ga mee op een odyssee van de ziel met 'The Journey', een meeslepende dansvoorstelling die duisternis, humor en uiteindelijk de triomf van de menselijke geest met elkaar verweeft. Door middel van dynamische choreografie en meeslepende verhalen neemt 'The Journey' het publiek mee in een achtbaan van emoties, op zoek naar de universele zoektocht naar een doel, erbij horen en verlichting.

Te midden van de schaduwen komt een sprankje hoop tevoorschijn als de dansers in het hart van de nacht duiken, waar donkere humor en veerkracht in het aangezicht van tegenslag elkaar ontmoeten. In de pulserende ritmes van de stad vinden ze troost, bevrijding en uiteindelijk verlossing.

‘The Journey' is meer dan alleen een dansvoorstelling, het is een getuigenis van de veerkracht van de menselijke geest, een viering van de wendingen in het leven en een aangrijpende herinnering dat er zelfs in de donkerste tijden altijd licht te vinden is.

Deze voorstelling is een samenwerking tussen TU X en Delft Fringe Festival.

Embark on an odyssey of the soul with ‘The Journey’, a riveting dance performance that weaves together darkness, humour, and ultimately, the triumph of the human spirit. Through dynamic choreography and immersive storytelling, ‘The Journey’ takes the audience on a rollercoaster ride of emotions, exploring the universal quest for purpose, belonging, and enlightenment.

Amidst the shadows, a glimmer of hope emerges as the dancers delve into the heart of the night, where dark humour meets resilience in the face of adversity. In the pulsating rhythms of the city, they find solace, release, and ultimately, redemption.

‘The Journey’ is more than just a dance performance, it is a testament to the resilience of the human spirit, a celebration of life's twists and turns, and a poignant reminder that even in the darkest of times, there is always light to be found.

This performance is a collaboration between TU X and Delft Fringe Festival.

Credits

• Director/Choreographer: Neil Dolan
• Performers: Angelika Mentzelopoulou, Daria Pietruczynik, Lada Leidmane, Maria Marazioti, Sian Hallsworth, Sterre Koolstra, Zoe Gromotka, Zyanya Rabilotta

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

Aardster is een zintuiglijke voorstelling over eenzaamheid in een volle wereld. Over een
jonge ster en een oude man die elkaar onverwacht ontmoeten als de ster in de kamer van
de man belandt.

Door poppenspel, overheadprojecties en live muziek samen te brengen nodigt Diatheater
jong en oud uit om na te denken over gemis, ontmoetingen en contact met de ander durven te maken. Hun woordeloze voorstelling biedt verstilling aan ieder die zich laat verwonderen.

Aardster is a sensory play about loneliness in a crowded world. About a young star and an old man who unexpectedly meet, when the star tumbles into the man’s house.

By bringing together puppetry, overhead projections and live music, Diatheater invites the young and old to think about loss, encounters and daring to make contact. Their wordless play offers stillness to those who want to experience a sense of wonder.

Credits

• Poppen en poppenspel: Lenke Duyvendak
• Decor en illustraties: Emy Schuite
• Muziek en compositie: Femke Bun
• Dramaturgie en eindregie: Bart Jakobs
• Fotograaf: Lidewei Reitsema
• Deze voorstelling is tot stand gekomen met financiële steun van de Gemeente Utrecht.

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

Aardster is een zintuiglijke voorstelling over eenzaamheid in een volle wereld. Over een
jonge ster en een oude man die elkaar onverwacht ontmoeten als de ster in de kamer van
de man belandt.

Door poppenspel, overheadprojecties en live muziek samen te brengen nodigt Diatheater
jong en oud uit om na te denken over gemis, ontmoetingen en contact met de ander durven te maken. Hun woordeloze voorstelling biedt verstilling aan ieder die zich laat verwonderen.

Aardster is a sensory play about loneliness in a crowded world. About a young star and an old man who unexpectedly meet, when the star tumbles into the man’s house.

By bringing together puppetry, overhead projections and live music, Diatheater invites the young and old to think about loss, encounters and daring to make contact. Their wordless play offers stillness to those who want to experience a sense of wonder.

Credits

• Poppen en poppenspel: Lenke Duyvendak
• Decor en illustraties: Emy Schuite
• Muziek en compositie: Femke Bun
• Dramaturgie en eindregie: Bart Jakobs
• Fotograaf: Lidewei Reitsema
• Deze voorstelling is tot stand gekomen met financiële steun van de Gemeente Utrecht.

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

In dit dansduet wordt gekeken naar hoe relaties tussen mensen kunnen ontstaan, veranderen en verdwijnen. De dansers schetsen verschillende situaties waarin ontmoetingen en momenten van afscheid plaatsvinden. Tegenwoordig lijkt de focus vaak te liggen op het altijd doorgaan en het streven naar vernieuwing, maar wat als we eens stil zouden staan? Wat als we bewuster met elkaar om zouden gaan en de collectiviteit weer zouden opzoeken?

Net als in eerder werk worden Emma&Mariví voor ‘Maar wat als wij’ gedreven en geïnspireerd door de mens zelf; door wat hij voelt, wat hij denkt en hoe hij leeft. De voorstelling is daardoor toegankelijk voor een breed publiek. De bewegingstaal van Emma&Mariví is fysiek sterk, maar tegelijkertijd sensitief, eerlijk en treffend.

Met 'Maar wat als wij' krijgt het publiek een ervaring gevuld met herkenning maar ook stof tot nadenken: hoe verhouden we ons tot elkaar, hoe verhoud ik me tot de ander?

This dance duet revolves around how relationships between individuals can form, change, and fade away. The dancers outline various situations in which encounters and moments of goodbye take place. Nowadays, the emphasis often seems to be on always moving forwards and the pursuit of novelty, but what if we were to pause for a moment? What if we were more conscious of each other and returned to collectivity?

As in previous work, for 'Maar wat als wij' (‘But what if we’), Emma&Mariví are driven and inspired by human beings themselves; by what they feel, what they think and how they live. This makes the performance accessible to a wide audience. The movement language of Emma&Mariví is physically strong, but at the same time sensitive, honest and striking.

With the performance 'Maar wat als wij', the audience is immersed in an experience in which it finds recogition and is prompted to think about: how do we relate to each other, how do I relate to you?

Credits

• Makers: Emma Thomson en Mariví van den Hooff
• Dansers: Emma Thomson en Mariví van den Hooff
• Fotografie: Chiara Scharler

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

In dit dansduet wordt gekeken naar hoe relaties tussen mensen kunnen ontstaan, veranderen en verdwijnen. De dansers schetsen verschillende situaties waarin ontmoetingen en momenten van afscheid plaatsvinden. Tegenwoordig lijkt de focus vaak te liggen op het altijd doorgaan en het streven naar vernieuwing, maar wat als we eens stil zouden staan? Wat als we bewuster met elkaar om zouden gaan en de collectiviteit weer zouden opzoeken?

Net als in eerder werk worden Emma&Mariví voor ‘Maar wat als wij’ gedreven en geïnspireerd door de mens zelf; door wat hij voelt, wat hij denkt en hoe hij leeft. De voorstelling is daardoor toegankelijk voor een breed publiek. De bewegingstaal van Emma&Mariví is fysiek sterk, maar tegelijkertijd sensitief, eerlijk en treffend.

Met 'Maar wat als wij' krijgt het publiek een ervaring gevuld met herkenning maar ook stof tot nadenken: hoe verhouden we ons tot elkaar, hoe verhoud ik me tot de ander?

This dance duet revolves around how relationships between individuals can form, change, and fade away. The dancers outline various situations in which encounters and moments of goodbye take place. Nowadays, the emphasis often seems to be on always moving forwards and the pursuit of novelty, but what if we were to pause for a moment? What if we were more conscious of each other and returned to collectivity?

As in previous work, for 'Maar wat als wij' (‘But what if we’), Emma&Mariví are driven and inspired by human beings themselves; by what they feel, what they think and how they live. This makes the performance accessible to a wide audience. The movement language of Emma&Mariví is physically strong, but at the same time sensitive, honest and striking.

With the performance 'Maar wat als wij', the audience is immersed in an experience in which it finds recogition and is prompted to think about: how do we relate to each other, how do I relate to you?

Credits

• Makers: Emma Thomson en Mariví van den Hooff
• Dansers: Emma Thomson en Mariví van den Hooff
• Fotografie: Chiara Scharler

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

In ‘Don’t think, go’ zoeken twee mensen naar een connectie. Bezig met hun eigen gedachten, terwijl ze onbewust op elkaar vertrouwen. Ze bewegen met gemak maar zonder emotie. Totdat ze elkaars aanwezigheid erkennen.

‘Don’t think, go’ is een dansvoorstelling over het vinden, kwijtraken en weer tot stand brengen van een connectie tussen twee mensen. Via hedendaagse dans en acrobatiek laten de dansers deze connectie zien; van zachte aanrakingen tot fysiek uitdagende lifts. Een zoektocht naar wederzijds begrip.

In 'Don't think, go' two people search for connection. Trying to find the way in their own mind, while subconsciously relying on each other. They move effortlessly, yet emotionally absent. But find importance in each other's presence.

'Don't think, go' is a performance about finding, losing and re-establishing connection. Through dance and acrobatics, the dancers interact with each other, ranging from gentle touch to physically challenging lifts. Trying to find synchronicity, while not always being on the same page. A search for mutual understanding until they acknowledge each other's presence.

Credits

• Choreografie en dans: Ole Wolf en Yaniv Dagan
• Fotograaf: Lio Jakob

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

In ‘Don’t think, go’ zoeken twee mensen naar een connectie. Bezig met hun eigen gedachten, terwijl ze onbewust op elkaar vertrouwen. Ze bewegen met gemak maar zonder emotie. Totdat ze elkaars aanwezigheid erkennen.

‘Don’t think, go’ is een dansvoorstelling over het vinden, kwijtraken en weer tot stand brengen van een connectie tussen twee mensen. Via hedendaagse dans en acrobatiek laten de dansers deze connectie zien; van zachte aanrakingen tot fysiek uitdagende lifts. Een zoektocht naar wederzijds begrip.

In 'Don't think, go' two people search for connection. Trying to find the way in their own mind, while subconsciously relying on each other. They move effortlessly, yet emotionally absent. But find importance in each other's presence.

'Don't think, go' is a performance about finding, losing and re-establishing connection. Through dance and acrobatics, the dancers interact with each other, ranging from gentle touch to physically challenging lifts. Trying to find synchronicity, while not always being on the same page. A search for mutual understanding until they acknowledge each other's presence.

Credits

• Choreografie en dans: Ole Wolf en Yaniv Dagan
• Fotograaf: Lio Jakob

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

‘Mima’ is een interdisciplinaire voorstelling geïnspireerd op het verhaal van Mima, een van de hoofdpersonages uit het Zweedse epische gedicht ‘Aniara’. In dit gedicht is Mima een A.I., die gepersonaliseerde ervaringen biedt aan de passagiers van een verloren ruimteschip, en hen helpt omgaan met hun situatie.

Terwijl het verhaal vordert krijgt Mima bewustzijn. Het stelt zijn bestaan en doel ter discussie, en schakelt uiteindelijk uit. Door de kracht van ruimtelijk geluid, live muzikanten en betoverende live visuals dompelt de voorstelling je onder in de complexe dynamiek tussen Mima en de passagiers. Ga je mee op een existentiële reis?

‘*Mima’ is an interdisciplinary performance inspired by the story of Mima, one of the main characters in the Swedish epic poem ‘Aniara’. In this poem, Mima is an A.I., offering personalized experiences to the passengers of a lost spaceship, helping them cope with their situation.

*As the story progresses, Mima gains consciousness. It questions its existence and purpose, and eventually switches off. Through the power of spatial sound, live musicians and mesmerizing live visuals, the performance immerses you in the complex dynamic between Mima and the passengers. Will you join us on an existential journey? *

Credits

• Alberto Tudisca: muziekproductie en live-elektronica
• Sebastiaan Schoonen: live visuals
• Michele Adelizzi: klarinetten
• Vormgever campagnebeeld: Space_tial

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

‘Mima’ is een interdisciplinaire voorstelling geïnspireerd op het verhaal van Mima, een van de hoofdpersonages uit het Zweedse epische gedicht ‘Aniara’. In dit gedicht is Mima een A.I., die gepersonaliseerde ervaringen biedt aan de passagiers van een verloren ruimteschip, en hen helpt omgaan met hun situatie.

Terwijl het verhaal vordert krijgt Mima bewustzijn. Het stelt zijn bestaan en doel ter discussie, en schakelt uiteindelijk uit. Door de kracht van ruimtelijk geluid, live muzikanten en betoverende live visuals dompelt de voorstelling je onder in de complexe dynamiek tussen Mima en de passagiers. Ga je mee op een existentiële reis?

‘*Mima’ is an interdisciplinary performance inspired by the story of Mima, one of the main characters in the Swedish epic poem ‘Aniara’. In this poem, Mima is an A.I., offering personalized experiences to the passengers of a lost spaceship, helping them cope with their situation.

*As the story progresses, Mima gains consciousness. It questions its existence and purpose, and eventually switches off. Through the power of spatial sound, live musicians and mesmerizing live visuals, the performance immerses you in the complex dynamic between Mima and the passengers. Will you join us on an existential journey? *

Credits

• Alberto Tudisca: muziekproductie en live-elektronica
• Sebastiaan Schoonen: live visuals
• Michele Adelizzi: klarinetten
• Vormgever campagnebeeld: Space_tial

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

De dag wordt de nacht en de nacht wordt de dag als een droom die voorbij komt. In een wereld waarin steeds meer mensen uitgeblust zijn en overspannen raken, stellen we de vraag: 'Luisteren we wel genoeg naar ons lijf en zijn roep om rust en slaap?’

‘Ignoring the Body's Song’ is een bewegingsvoorstelling over het luisteren naar de behoefte van het lichaam om te slapen. Twee maanden lang filmde Stefan Droger zichzelf terwijl hij sliep. Dit onderzoek liet zien dat we in onze slaap bewegen zonder dat we het doorhebben. Ons lichaam neemt houdingen aan die we niet zouden kunnen bedenken. Tijdens de slaap worden ons brein en ons lijf weer één, om zo het leven van overdag te verwerken.

Luisteren we wel genoeg naar ons lijf of proberen we bewust niet te handelen naar wat ons lichaam vraagt? Een voorstelling die door sluimert in je onderbewustzijn.

*The day becomes the night and the night becomes the day as a dream passes. In a world where more and more people are burnt out and overstressed, we ask the question, "Are we truly listening to our body and its call for rest and sleep? *

‘Ignoring the Body's Song’ is a movement performance about listening to the body's need to sleep. For two months, Stefan Droger filmed himself while he slept. This research showed that we move in our sleep without realizing it. Our bodies adopt postures that we could not imagine. During sleep, our brain and body become one again, processing life during the day.

*Are we listening to our bodies enough or are we consciously trying not to act on what our bodies are asking? A performance that lingers in your subconscious. *

Credits

• Cast: Rob Das, Frouwke Florentina, Salih Soner Er
• Begeleiding: Ivar Schutte
• Geluid en muziek: Julien Essers
• Regie: Stefan Droger
• Regie assistent: Nicky Boon
• Productieleider: SD Theater
• Decor en Kostuum: Jill Gielkens en Dwayne Collignon
• Fotograaf poster en folders: Dave van Heukelom
• Hulp conceptontwikkeling: Iris Korll
• Mede mogelijk gemaakt door Stichting Podium Goeree Overflakkee en alle donateurs van Voordekunst

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

De dag wordt de nacht en de nacht wordt de dag als een droom die voorbij komt. In een wereld waarin steeds meer mensen uitgeblust zijn en overspannen raken, stellen we de vraag: 'Luisteren we wel genoeg naar ons lijf en zijn roep om rust en slaap?’

‘Ignoring the Body's Song’ is een bewegingsvoorstelling over het luisteren naar de behoefte van het lichaam om te slapen. Twee maanden lang filmde Stefan Droger zichzelf terwijl hij sliep. Dit onderzoek liet zien dat we in onze slaap bewegen zonder dat we het doorhebben. Ons lichaam neemt houdingen aan die we niet zouden kunnen bedenken. Tijdens de slaap worden ons brein en ons lijf weer één, om zo het leven van overdag te verwerken.

Luisteren we wel genoeg naar ons lijf of proberen we bewust niet te handelen naar wat ons lichaam vraagt? Een voorstelling die door sluimert in je onderbewustzijn.

*The day becomes the night and the night becomes the day as a dream passes. In a world where more and more people are burnt out and overstressed, we ask the question, "Are we truly listening to our body and its call for rest and sleep? *

‘Ignoring the Body's Song’ is a movement performance about listening to the body's need to sleep. For two months, Stefan Droger filmed himself while he slept. This research showed that we move in our sleep without realizing it. Our bodies adopt postures that we could not imagine. During sleep, our brain and body become one again, processing life during the day.

*Are we listening to our bodies enough or are we consciously trying not to act on what our bodies are asking? A performance that lingers in your subconscious. *

Credits

• Cast: Rob Das, Frouwke Florentina, Salih Soner Er
• Begeleiding: Ivar Schutte
• Geluid en muziek: Julien Essers
• Regie: Stefan Droger
• Regie assistent: Nicky Boon
• Productieleider: SD Theater
• Decor en Kostuum: Jill Gielkens en Dwayne Collignon
• Fotograaf poster en folders: Dave van Heukelom
• Hulp conceptontwikkeling: Iris Korll
• Mede mogelijk gemaakt door Stichting Podium Goeree Overflakkee en alle donateurs van Voordekunst

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

In dit dansduet wordt gekeken naar hoe relaties tussen mensen kunnen ontstaan, veranderen en verdwijnen. De dansers schetsen verschillende situaties waarin ontmoetingen en momenten van afscheid plaatsvinden. Tegenwoordig lijkt de focus vaak te liggen op het altijd doorgaan en het streven naar vernieuwing, maar wat als we eens stil zouden staan? Wat als we bewuster met elkaar om zouden gaan en de collectiviteit weer zouden opzoeken?

Net als in eerder werk worden Emma&Mariví voor ‘Maar wat als wij’ gedreven en geïnspireerd door de mens zelf; door wat hij voelt, wat hij denkt en hoe hij leeft. De voorstelling is daardoor toegankelijk voor een breed publiek. De bewegingstaal van Emma&Mariví is fysiek sterk, maar tegelijkertijd sensitief, eerlijk en treffend.

Met 'Maar wat als wij' krijgt het publiek een ervaring gevuld met herkenning maar ook stof tot nadenken: hoe verhouden we ons tot elkaar, hoe verhoud ik me tot de ander?

This dance duet revolves around how relationships between individuals can form, change, and fade away. The dancers outline various situations in which encounters and moments of goodbye take place. Nowadays, the emphasis often seems to be on always moving forwards and the pursuit of novelty, but what if we were to pause for a moment? What if we were more conscious of each other and returned to collectivity?

As in previous work, for 'Maar wat als wij' (‘But what if we’), Emma&Mariví are driven and inspired by human beings themselves; by what they feel, what they think and how they live. This makes the performance accessible to a wide audience. The movement language of Emma&Mariví is physically strong, but at the same time sensitive, honest and striking.

With the performance 'Maar wat als wij', the audience is immersed in an experience in which it finds recogition and is prompted to think about: how do we relate to each other, how do I relate to you?

Credits

• Makers: Emma Thomson en Mariví van den Hooff
• Dansers: Emma Thomson en Mariví van den Hooff
• Fotografie: Chiara Scharler

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

In ‘Don’t think, go’ zoeken twee mensen naar een connectie. Bezig met hun eigen gedachten, terwijl ze onbewust op elkaar vertrouwen. Ze bewegen met gemak maar zonder emotie. Totdat ze elkaars aanwezigheid erkennen.

‘Don’t think, go’ is een dansvoorstelling over het vinden, kwijtraken en weer tot stand brengen van een connectie tussen twee mensen. Via hedendaagse dans en acrobatiek laten de dansers deze connectie zien; van zachte aanrakingen tot fysiek uitdagende lifts. Een zoektocht naar wederzijds begrip.

In 'Don't think, go' two people search for connection. Trying to find the way in their own mind, while subconsciously relying on each other. They move effortlessly, yet emotionally absent. But find importance in each other's presence.

'Don't think, go' is a performance about finding, losing and re-establishing connection. Through dance and acrobatics, the dancers interact with each other, ranging from gentle touch to physically challenging lifts. Trying to find synchronicity, while not always being on the same page. A search for mutual understanding until they acknowledge each other's presence.

Credits

• Choreografie en dans: Ole Wolf en Yaniv Dagan
• Fotograaf: Lio Jakob

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.

In dit dansduet wordt gekeken naar hoe relaties tussen mensen kunnen ontstaan, veranderen en verdwijnen. De dansers schetsen verschillende situaties waarin ontmoetingen en momenten van afscheid plaatsvinden. Tegenwoordig lijkt de focus vaak te liggen op het altijd doorgaan en het streven naar vernieuwing, maar wat als we eens stil zouden staan? Wat als we bewuster met elkaar om zouden gaan en de collectiviteit weer zouden opzoeken?

Net als in eerder werk worden Emma&Mariví voor ‘Maar wat als wij’ gedreven en geïnspireerd door de mens zelf; door wat hij voelt, wat hij denkt en hoe hij leeft. De voorstelling is daardoor toegankelijk voor een breed publiek. De bewegingstaal van Emma&Mariví is fysiek sterk, maar tegelijkertijd sensitief, eerlijk en treffend.

Met 'Maar wat als wij' krijgt het publiek een ervaring gevuld met herkenning maar ook stof tot nadenken: hoe verhouden we ons tot elkaar, hoe verhoud ik me tot de ander?

This dance duet revolves around how relationships between individuals can form, change, and fade away. The dancers outline various situations in which encounters and moments of goodbye take place. Nowadays, the emphasis often seems to be on always moving forwards and the pursuit of novelty, but what if we were to pause for a moment? What if we were more conscious of each other and returned to collectivity?

As in previous work, for 'Maar wat als wij' (‘But what if we’), Emma&Mariví are driven and inspired by human beings themselves; by what they feel, what they think and how they live. This makes the performance accessible to a wide audience. The movement language of Emma&Mariví is physically strong, but at the same time sensitive, honest and striking.

With the performance 'Maar wat als wij', the audience is immersed in an experience in which it finds recogition and is prompted to think about: how do we relate to each other, how do I relate to you?

Credits

• Makers: Emma Thomson en Mariví van den Hooff
• Dansers: Emma Thomson en Mariví van den Hooff
• Fotografie: Chiara Scharler

Luister voor meer informatie over de makers die op het Delft Fringe Festival 2024 staan naar onze podcast De Roze Hoed en volg ons op Instagram.