Nieuws .

Het Delft Fringe Festival geeft ruimte aan theater in al zijn verschijningsvormen. Een van de meer fysieke voorstellingen wordt verzorgd door Jamie de Groot en Dance Company The Kitchen. Het dansgezelschap is in zijn programma’s op zoek naar de pure essentie van dans, namelijk beweging op muziek, en combineert dit met filmische verhaallijnen.

Na diverse programma’s met theatergezelschap De Wolven te hebben gemaakt, debuteerde Niké Mulder vorig jaar haar solovoorstelling Moksi op Fringe. Dit jaar is zij weer van de partij, en neemt haar oud-Wolvencollega Charlotte Kuyvenhoven mee. ‘Toen Charlot vorig jaar naar mijn solo kwam kijken wist ik meteen wat ik daarna wilde gaan doen. Gelukkig vond zij dat ook een goed plan!’

Het Delft Fringe Festival kan niet zonder vrijwilligers. Zij zijn voor een belangrijk deel verantwoordelijk voor het succes van het evenement. De acts en artiesten krijgen natuurlijk het meeste applaus, maar ook de medewerkers van het festival verdienen een staande ovatie. Een van hen is Monique Beijers.

In een spannende nek-aan-nekrace wonnen De Gestampte Meisjes op het Delft Fringe Festival de Publieksprijs 2017: de Gouden Mayonaisefles. De Gestampte Meisjes kregen van het publiek de hoogste waardering voor de voorstelling ‘BALLEN’, waarmee ze een ode brengen aan de man.

De opkomst is groot bij de prijsuitreiking van het Delft Fringe Festival in het Rietveld Theater. Om gedrang te voorkomen, laat Tamara eerst de artiesten de zaal binnen en daarna mogen de overige bezoekers plaatsnemen.

Vorig jaar zag ik een voorstelling voor volwassenen van Jasper Smit, waarbij ik me zeer geamuseerd had. Dit jaar is Jasper terug met een familievoorstelling, bedoeld voor kinderen van 4 tot 10 jaar. Op de woonboot aan de Zuidergracht heeft zich een aantal mamma’s, pappa’s en kinderen verzameld. De meeste kinderen gaan vooraan zitten op een lange houten bank.

Moeders en dochters. Daar is heel wat over geschreven, gepraat en geanalyseerd. Over vaders en dochters hoor je, over het algemeen, toch minder. Eline, Danike & Iris, oftewel De Dochters, gaan op onderzoek uit naar de man die ze al hun hele leven kennen: hun vader.

Toevalligerwijze heb ik vanavond drie dames op m’n programma staan en de eerste in de rij is Annemarie Brijder. Ze treedt op op een woonboot, vlakbij de Oostpoort. De stoeltjes worden van her en der aangesleept om iedereen een zitplaats te kunnen geven en de boot ligt vast dieper dan hij ooit gelegen heeft.

Om alle voorstellingen te kunnen zien die ik wil zien, heb ik voor mijzelf een keurig schema opgesteld. Daar is vandaag niets van terechtgekomen. Een vriendin, die de stadsboerderij aan het Rietveld bewoont, seinde mij in: “Kom naar Stephan Peters, als je de kans hebt.

In het Delft Fringe programmaboekje staat bij genre “poëzie” vermeld. Ik ben benieuwd wat het gaat worden. Een halfuur luisteren naar al dan gepassioneerde voordracht uit eigen werk? Of pakt Marco Martens het anders aan?

Ik volg de artiesten, Anke Timmer en Henkjan Heming, het trapje op naar het zolderzaaltje van Bierhuis De Klomp. Een tijdlang lijkt het erop dat ik een privéconcert zal krijgen. Op deze warme dag pakken mensen misschien liever een terrasje dan dat ze binnen zitten. Dan druppelen er gelukkig toch wat toeschouwers binnen.